Francisco Ferreira da Silva

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francisco Ferreira da Silva
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1852
Aguiar da Beira

Data i miejsce śmierci

8 maja 1920
Lizbona

prałat terytorialny Mozambiku
Okres sprawowania

1904 - 1920

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

14 listopada 1904

Sakra biskupia

29 czerwca 1905

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 czerwca 1905

Konsekrator

kard. José Sebastião Neto

Współkonsekratorzy

Gaudêncio José Pereira,
José Alves de Matos

Francisco Ferreira da Silva (ur. 26 stycznia 1852 w Aguiar da Beira, zm. 8 maja 1920 w Lizbonie) – portugalski duchowny rzymskokatolicki, prałat terytorialny Mozambiku.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Od 1889 pracował w diecezji Santiago de Cabo Verde na Wyspach Zielonego Przylądka. Był m.in. wykładowcą seminarium duchownego, kanonikiem kapituły katedralnej, wizytatorem parafii w Gwinei Portugalskiej i od 1899 gubernatorem (wikariuszem generalnym) biskupstwa, zarządzając nim pod nieobecność biskupa Joaquima Augusto de Barrosa. Był także członkiem świeckiej komisji szkolnej kolonii[1].

14 listopada 1904 papież Pius X mianował go prałatem terytorialnym Mozambiku oraz biskupem tytularnym syeneńskim. 29 czerwca 1905 przyjął sakrę biskupią z rąk patriarchy Lizbony kard. José Sebastião Neto. Współkonsekratorami byli biskup Portalegre Gaudêncio José Pereira oraz biskup pomocniczy patriarchatu Lizbony José Alves de Matos.

Za jego pontyfikatu 20 kwietnia 1911 w Portugalii przyjęto ustawę o rozdziale Państwa i Kościoła, na podstawie której wygnano z portugalskich kolonii zakonników, pozostawiając misje wyłącznie w rękach misjonarzy wywodzących się z duchowieństwa świeckiego. W prałaturze terytorialnej Mozambiku dotknęło to głównie misji jezuickich, uznawanych za najbardziej rozwinięte oraz salezjańskich, które odpowiadały za edukację[2]

13 lutego 1914 z powodów zdrowotnych powrócił do Portugalii. Pod koniec życia cierpiał na demencję. Zmarł 8 maja 1920, do śmierci de iure pozostając prałatem terytorialnym Mozambiku[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Baltazar Soares Neves: O Seminário-Liceu de S. Nicolau. Contributo para a História do Ensino em Cabo Verde. Centro de Estudos Africanos da Universidade do Porto, 2008, s. 284-288. ISBN 978-972-99727-7-5.
  2. a b Portugal missionario: missões religiosas dos padres seculares portugueses. Esc. Typ. do Colégio das Missões, 1929, s. 81-83.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]