Wyspy Zielonego Przylądka (kolonia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyspy Zielonego Przylądka
Cabo Verde
prowincja zamorska
1462–1975
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Portugalia

Siedziba

 • Ribeira Grande (1462–1770)
 • Praia (1770–1975)

Data powstania

1462

Data likwidacji

5 lipca 1975

Zarządzający

prezydent Francisco da Costa Gomes

Powierzchnia

4033 km²

Populacja (1975)
• liczba ludności


312 000[1]

• gęstość

77,3 os./km²

Języki urzędowe

portugalski

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Propozycja flagi przedstawiona w 1965 roku przez Almeidę Langhansa[2].

Wyspy Zielonego Przylądka[3] (port. Cabo Verde) – portugalska kolonia założona w XV wieku na archipelagu o tej samej nazwie. Zlikwidowana w 1975 roku wraz z ogłoszeniem przez nią niepodległości.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Panowanie portugalskie[edytuj | edytuj kod]

Niezamieszkany archipelag Wysp Zielonego Przylądka został odkryty przez żeglarzy portugalskich w latach 1456–1462[4]. Wówczas też rozpoczęło się europejskie osadnictwo na Wyspach. Pierwszą siedzibą władz kolonialnych została osada Cidade Velha na wyspie Santiago. Było to również pierwsze „europejskie miasto w tropikach”[5][6]. Osadnicy w roku 1466 otrzymali wyłączne prawo handlu z portugalską Afryką Zachodnią (obowiązywało do 1560 roku)[7]. Kolonia była centrum handlu zachodnioafrykańskimi niewolnikami[6][7].

XVIII-wieczny widok Cidade Velha

Utrata przywileju oraz nałożenie na kolonię obostrzeń handlowych (np. zakaz handlu tkaniną) doprowadziło do powolnego upadku gospodarki Wysp[7]. W 1712 roku, na skutek zaangażowania portugalskiego w wojnę o sukcesję hiszpańską, stolicę kolonii, miasto Ribeira Grande zniszczył oddział francuskiego kapitana marynarki Jacques’a Cassarda[5]. Blisko dziesięć lat później metropolia zniosła ograniczenia handlowe, dając tym samym kolonii szansę na odbudowę[7]. W 1770 roku portugalską administrację przeniesiono do nieodległej Prai, która tym samym uzyskała miano stolicy kolonii[6]. W XIX wieku do rangi istotnego portu rozwinęło się miasto Mindelo na wyspie São Vicente[6]. W 1878 roku na Wyspach ostatecznie zakazano niewolnictwa[8]. W drugiej połowie XIX i pierwszej XX wieku próbowano przestawić gospodarkę Wysp na eksport kawy, soli, ryb, bananów i orzechów, co jednak nie przyniosło pożądanego rezultatu[8].

Droga do niepodległości[edytuj | edytuj kod]

Wobec widma niepokojów społecznych i narastającego ruchu niepodległościowego w Afryce António de Oliveira Salazar w 1951 roku zmienił nazewnictwo portugalskich posiadłości, przekształcając je z kolonii (port. colónia) w prowincje zamorskie (port. província ultramarina)[6][8]. Jako że zmiana nazwy nie prowadziła do faktycznej zmiany statusu dawnej kolonii[8], w 1956 roku powołano do życia Afrykańską Partię Niepodległości Gwinei i Wysp Zielonego Przylądka (PAIGC). Jej liderem był wychowany na Wyspach Amílcar Cabral. Partia w 1961 roku wszczęła wojnę partyzancką w Gwinei Portugalskiej, w której udział brało wielu mieszkańców Wysp Zielonego Przylądka[9]. Ostatecznie powstanie zakończyło się niepodległością Gwinei Bissau[6][7].

Choć początkowo Portugalczycy nie byli skłonni oddać kolejnej „prowincji zamorskiej”, w grudniu 1974 roku PAIGC na fali portugalskiej rewolucji goździków wynegocjowała dla Wysp powstanie mieszanego rządu[6]. Kolejnym krokiem były wybory do Zgromadzenia Narodowego[6] w którym wszystkie miejsca zdobyła PAIGC[8]. 5 lipca 1975 roku zadeklarowano niepodległość byłej kolonii[6][7][8], która została zaakceptowana przez władze portugalskie. Nowe państwo przyjęło nazwę Republiki Zielonego Przylądka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Population Division of the Department of Economic and Social Affairs of the United Nations Secretariat,. Departament Spraw Ekonomicznych i Społecznych ONZ. [dostęp 2013-06-24]. (ang.).
  2. Flags of portuguese colonies. Colonies’ flags proposal. Flags of the World. [dostęp 2013-06-23]. (ang.).
  3. Nazwy geograficzne ważniejszych jednostek polityczno-administracyjnych świata. „Biuletyn geograficzny”. nr 1, s. 9, 1952-01. Polskie Towarzystwo Geograficzne. (pol.). 
  4. History continuation (Part 2). CapeVerde.com. [dostęp 2013-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-14)]. (ang.).
  5. a b Cidade Velha, Santiago, Cape Verde Islands. CapeVerdeWeb.com. [dostęp 2013-06-24]. (ang.).
  6. a b c d e f g h i Cape Verde History. History of Nations. [dostęp 2013-06-24]. (ang.).
  7. a b c d e f History. CapeVerdeWeb.com. [dostęp 2013-06-24]. (ang.).
  8. a b c d e f History - Part 3. CapeVerde.com. [dostęp 2013-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-14)]. (ang.).
  9. Kevin Shillington: History of Africa. St. Martin's Press, Inc., 1989, s. 399.