Franciszek Dzierwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Dzierwa
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1937
Chrzanów

Data śmierci

14 lipca 2001

Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Złota Odznaka im. Janka Krasickiego Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego Brązowa Odznaka im. Janka Krasickiego

Franciszek Henryk Dzierwa (ur. 31 marca 1937 w Chrzanowie, zm. 14 lipca 2001) – polski stolarz i polityk, poseł na Sejm PRL VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał wykształcenie podstawowe. Od 1952 pracował jako uczeń stolarski, po czym był stolarzem i brygadzistą w Fabryce Lokomotyw im. Feliksa Dzierżyńskiego w Chrzanowie. W latach 1952–1956 należał do Związku Młodzieży Polskiej, a w okresie 1957–1975 do Związku Młodzieży Socjalistycznej, na którego krajowe zjazdy był delegatem w 1960, 1964 i 1972. Do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wstąpił w 1956. Zasiadał w Komitecie Zakładowym tej partii, a także w Powiatowej oraz Miejskiej Komisji Kontroli Partyjnej w Chrzanowie. Był też I sekretarzem oddziałowej organizacji partyjnej oraz sekretarzem Komitetu Zakładowego do spraw propagandy. W latach 1962–1965 pełnił funkcję radnego Miejskiej Rady Narodowej w Chrzanowie. W 1976 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VII kadencji w okręgu Tychy. Zasiadał w Komisji Handlu Zagranicznego oraz w Komisji Komunikacji i Łączności.

Pochowany wraz z żoną Danutą (1935–1991) na cmentarzu parafialnym w Chrzanowie[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]