Franciszek Kareu
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat | |
Franciszek Kareu (ur. 10 grudnia 1731 w Orszy, zm. 11 sierpnia 1802 w Połocku) – polski duchowny katolicki pochodzenia walijskiego (prezbiter), jezuita, misjonarz. Był Tymczasowym Wikarym Generalnym w Rosji od 1799 do 1801. Po tajnej aprobacie Piusa VII istnienia Towarzystwa Jezusowego w Rosji został mianowany jako Przełożony Generalny Towarzystwa Jezusowego (1801–1802)[1][2]. Jego następcą był Gabriel Gruber TJ[3].
Urodził się w rodzinie pochodzenia walijskiego (Carew), osiadłej na Litwie. Zdobył wykształcenie w Orszy, nim wstąpił do zakonu. Po dwóch latach nowicjatu w Wilnie (1754–56), wykładał w kolegium jezuitów w Krożach (1756–58) potem studiował teologię w Pińsku (1759–63) gdzie otrzymał święcenia kapłańskie w 1762 r. Działał w Połocku aż do śmierci w 1802.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 156-158. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ Marek Inglot, La Compagnia di Gesù nell'Impero Russo (1772-1820), Roma, 1997.
- ↑ Paul Pierling, Gabriel Gruber et les jésuites réfugiés en Russie, Meudon, 1999
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Pierling, Gabriel Gruber et les jésuites réfugiés en Russie, Meudon, 1999.
- M.J. Rouet de Journel, La Compagnie de Jésus en Russie: un collège de Jésuites à Saint Pétersbourg (1800-16), Paris, 1922.
- S. Zalenski, Les Jésuites de la Russie Blanche, (2 vol.), Paris, 1886.