Franciszek Modrzewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Modrzewski
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1902
Lublin

Data i miejsce śmierci

21 maja 1985
Warszawa

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego
Okres

od stycznia 1957
do stycznia 1968

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Ambasador PRL w Belgii i Luksemburgu
Okres

od 18 stycznia 1968
do 9 marca 1971

Poprzednik

Jan Wasilewski

Następca

Stanisław Kociołek

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Odznaka „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego” Wielki Krzyż Orderu Korony (Belgia)

Franciszek Modrzewski (ur. 12 maja 1902 w Lublinie, zm. 21 maja 1985 w Warszawie) – polski działacz gospodarczy, wiceminister handlu zagranicznego, ambasador PRL w Belgii i Luksemburgu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jana Ignacego Modrzewskiego (1869–1962, chirurga i działacza politycznego, senatora RP), oraz Jadwigi z Juścińskich. Maturę zdał w 1921 w Lublinie, po czym pół roku studiował w Szkole Morskiej. W 1925 ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie. Podczas studiów był członkiem Korporacji Akademickiej Welecja. Pracował do 1929 m.in. w Łódzkim Banku Handlowym. Przed II wojną światową był również delegatem Izb Przemysłowo-Handlowych w Hiszpanii i Portugalii (1929–1930), prokurentem w Sowpoltorgu (1930–1933), zastępcą dyrektora naczelnego w Polskiej Agencji Eksportu Drewna w Gdyni (1933–1938) oraz dyrektorem naczelnym firmy Kompania Eksportowa (1938–1940). Od 1940 do 1943 był na emigracji. W czasie wojny wchodził w skład Zarządu Polskiego Czerwonego Krzyża w Londynie, był delegatem PCK na Bliskim Wschodzie. W latach 1944–1947 pracował w misjach UNRRA (Administracji Narodów Zjednoczonych do Spraw Pomocy i Odbudowy) w Grecji, Francji i Polsce.

W Polsce Ludowej był dyrektorem naczelnym Głównego Urzędu Morskiego w Gdyni, a także Centralnego Zarządu Żeglugi Śródlądowej. W latach 1957–1968 pełnił funkcję podsekretarza stanu (wiceministra) w Ministerstwie Handlu Zagranicznego. Później był ambasadorem w Belgii i Luksemburgu (1968–1971).

W latach międzywojennych był członkiem masonerii w jednej z warszawskich lóż Wielkiej Loży Narodowej Polski. Już przed wojną był także członkiem Klubu Demokratycznego w Warszawie, od 1946 należał do Stronnictwa Demokratycznego. Zasiadał w jego Centralnym Komitecie (1965–1969).

Został odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy oraz belgijskim Orderem Korony I klasy. Zasłużony członek SD.

Pochowany w Lublinie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ludwik Hass, Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821–1999. Słownik biograficzny, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 1999, s. 329 (brak daty śmierci – informacja, iż zmarł po 1968)
  • Józef Marczuk, Jan Ignacy Modrzewski, w: Słownik biograficzny miasta Lublina, tom I (pod redakcją Tadeusza Radzika, Jana Skarbka, Adama A. Witusika), Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1993, s. 187 (informacje w życiorysie ojca)
  • Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991. Władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, s. 188
  • Informacje w BIP IPN
  • Kurier Polski”, nr 104 z 29 maja 1985, s. 2 (nekrolog)