Kurier Polski (1957–1999)
| ||
![]() | ||
Częstotliwość | dziennik popołudniowy | |
Państwo | ![]() | |
Adres | Warszawa | |
Wydawca | Wydawnictwo „Epoka” | |
Organ | Stronnictwa Demokratycznego | |
Rodzaj czasopisma | ogólnospołeczna | |
Pierwsze wydanie | 1957 | |
Ostatnie wydanie | 1999 | |
Średni nakład | od 60 tys. do 140 tys. egz. |
„Kurier Polski” – ogólnopolski dziennik popołudniowy wydawany w latach 1957–1999 w Warszawie.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
PRL[edytuj | edytuj kod]
Pismo powstało w 1957. W okresie PRL było organem prasowym Stronnictwa Demokratycznego wydawanym przez partyjne wydawnictwo „Epoka”, które realizowało ogólne wytyczne centrali, sporo uwagi poświęcając wydarzeniom związanym ze stronnictwem i jego liderami. Gazeta wydawana była w Warszawie równolegle z drugą stołeczną popołudniówką – „Expressem Wieczornym”, z którą rywalizowała w docieraniu do wydarzeń o charakterze sensacyjnym[1]. Była inicjatorem konkursów, w tym gazetowych „zdrapek” rywalizując również na tym polu z „Expressem Wieczornym”. Dziennikarze „Kuriera Polskiego” byli pomysłodawcami ustanowienia w 1968 Orderu Uśmiechu. Redakcja organizowała akcje promocyjne i reklamowe, koncerty, akcje charytatywne, zabawy sylwestrowe dla mieszkańców stolicy. Do jednych z atrakcji gazety należały anonse towarzyskie.
W 1968 artykułem w „Kurierze Polskim” rozpoczęto nagonkę na Pawła Jasienicę.
Wydawanie gazety było zawieszone w czasie stanu wojennego od 13 grudnia 1981 do 1 stycznia 1982.
Sytuacja po 1989[edytuj | edytuj kod]
Gazeta pierwsza napisała w lipcu 1991 o aferze w spółce „Telegraf”, powiązanej z braćmi Jarosławem i Lechem Kaczyńskimi. Do końca roku pismo było wciąż związane z SD, uczestniczyło w jego kampanii wyborczej 1991. W 1992 gazetę wykupił właściciel telewizji Polsat[2]. Pismo w tamtej formie uległo likwidacji w 1999, by ponownie odrodzić się w 2008. Wtedy to Fundacja Samorządność i Demokracja zaczęła wydawać „Kurier Polski” z podtytułem „Dzień po dniu”. Kontynuacją tej gazety w latach 2009–2010 był „Kurier Polski – wszystko dla wszystkich”[3]. Po sporze wewnętrznym w Stronnictwie Demokratycznym[4], prawa do tytułu „Kurier Polski – Dzień po dniu” ostatecznie zostały w rękach grupy skupionej wokół Pawła Piskorskiego w Stronnictwie Demokratycznym. Gazeta „Kurier Polski – wszystko dla wszystkich” została zaś w nowo utworzonym Stowarzyszeniu Demokratycznym.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Forum dyskutujące o roli dziennika
- ↑ Kapitał zagraniczny w polskich mediach, str. 8
- ↑ „Kurier Polski - wszystko dla wszystkich”. kurierpolski.eu, 2010-04-01. [dostęp 2011-09-08].
- ↑ Stronnictwo (Nie)demokratyczne?. rogalinski.com.pl - Blog Pawła Rogalińskiego, 2011-04-24. [dostęp 2011-09-08].