Franciszek Sitek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Sitek
Ilustracja
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1895
Józefowiec

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1931
Brzezinka (Mysłowice)

Przebieg służby
Lata służby

1915–1920

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
POW Górnego Śląska
Wojsko Polskie

Jednostki

1 Katowicki Pułk Piechoty im. Józefa Piłsudskiego

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
I powstanie śląskie
II powstanie śląskie
III powstanie śląskie
Bitwa w rejonie Góry św. Anny

Późniejsza praca

urzędnik skarbowy

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Śląski Krzyż Powstańczy
Gwiazda Górnośląska
Zdjęcie nagrobka z lokalizacją GPS
Nagrobek Franciszka Sitka na cmentarzu w Katowicach-Józefowcu

Franciszek Sitek (ur. 31 grudnia 1895 w Józefowcu, zm. 11 kwietnia 1931 w Brzezince (Mysłowice)[1]) – żołnierz armii niemieckiej i Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska, uczestnik trzech powstań śląskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Franciszka i Karoliny z d. Markiewicz[2]. Absolwent szkoły powszechnej. 7 czerwca 1915 został zmobilizowany do armii niemieckiej, służył w artylerii ciężkiej, zwolniony w 1918 w stopniu kaprala. Od 23 grudnia 1918 w szeregach POW G.Śl. W Wojsku Polskim służył od 10 lutego 1919 do 20 lutego 1923 roku w stopniu podporucznika[3]. Uczestniczył w wojnie przeciw Rosji od 7 kwietnia do 19 września 1918 roku oraz w wojnie przeciw Niemcom od 10 lutego 1919 do 1 sierpnia 1922 roku[4]. Współorganizował i aktywnie uczestniczył we wszystkich powstaniach śląskich[2]. Pełnił tam m.in. funkcje dowódcy batalionu w 1 pułku katowickim [5] POW podczas I i II powstania, oraz jako dowódca 2 batalionu podczas III powstania[2].

Za czyny bojowe, niezwykłą odwagę i zdecydowanie podczas powstań został odznaczony Orderem Virtuti Militari[2].

Po 1921 pracował jako urzędnik skarbowy. Zmarł w wyniku długotrwałej choroby[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Dwukrotnie żonaty. Miał dzieci: Bronisławę (ur. 1922), Franciszka (ur. 1925), Zygmunta (ur. 1927) i Jana (ur. 1929)[2]. Z zawodu sekretarz skarbowy. Wyznania rzymskokatolickiego[6]. Do 9 lutego 1931 roku zamieszkiwał w Józefowcu powiat Katowice (dzisiejsza dzielnica Katowic), przy ulicy Józefa Bedera 77. Następnie przeprowadził się do domu przy ulicy Kolonia Robotnicza 45 w Katowicach[7].

Jest pochowany na cmentarzu przy ulicy Józefowskiej w Katowicach.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek 1895 1931 Akt Zgonu wystawiony przez Urząd Stanu Cywilnego w Mysłowicach woj. Stalinogrodzkie 22 czerwca 1953 roku [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
  2. a b c d e f g h Polak (red.) 1993 ↓, s. 190.
  3. Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek (1895-1931) Książeczka Stanu Służby Oficerskiej, z archiwum rodzinnego [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
  4. Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek (1895-1931) Książeczka Stanu Służby Oficerskiej, z archiwum rodzinnego [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
  5. Hawranek 1982 ↓, s. 204.
  6. Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek (1895-1931) Książeczka Stanu Służby Oficerskiej, z archiwum rodzinnego [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
  7. Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek (1895-1931) Książeczka Stanu Służby Oficerskiej, z archiwum rodzinnego [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
  8. Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek 1895-1931 Legitymacja Virtuti Militari nr 7802 numer dekretu 13776/V z dnia 27 czerwca 1922 roku [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
  9. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
  10. Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek (1895-1931) Legitymacja nadania Śląskiego Krzyża Powstańczego, 1 stycznia 1949 [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
  11. Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek 1895-1931 Dyplom nadania Gwiazdy Górnośląskiej wystawiony 24 czerwca 1929 roku w Katowicach przez Kapitułę Gwiazdy Górnośląskiej, liczba 1697 [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
  • Franciszek Hawranek, Aleksander Kwiatek, Wiesław Lesiuk, Michał Lis, Bolesław Reiner: Encyklopedia Powstań Śląskich. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego w Opolu, 1982.