Franciszek Socha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Socha
Data i miejsce urodzenia

16 września 1925
Orzechowiec

Data śmierci

2 lutego 2010

Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres

od 13 października 1985
do 3 czerwca 1989

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Za udział w walkach o Berlin” Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” Złota Odznaka im. Janka Krasickiego Odznaka Grunwaldzka
Grób Franciszka Sochy na cmentarzu Dębica w Elblągu

Franciszek Socha (ur. 16 września 1925 w Orzechowcu, zm. 2 lutego 2010[1]) – polski żołnierz, ekonomista i polityk, poseł na Sejm PRL IX kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podczas wojny był żołnierzem 2 Armii Wojska Polskiego. Zdemobilizowany w 1947. Podjął pracę zawodową w spółdzielczości wiejskiej, m.in. jako prezes Powiatowego Związku Gminnych Spółdzielni i dyrektor CSO Okręg w Gdańsku. Działał w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym. Był prezesem Wojewódzkiego Komitetu partii w Elblągu i członkiem Naczelnego Komitetu ZSL. Członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Działacz Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego i Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1969 uzyskał tytuł zawodowy magistra ekonomii na Uniwersytecie Gdańskim. W latach 1985–1989 pełnił mandat posła na Sejm PRL IX kadencji, reprezentując okręg Elbląg. Zasiadał w Komisji Administracji, Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości, Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy Prawo o stowarzyszeniach oraz projektów ustaw dotyczących związków zawodowych.

13 maja 2002 został członkiem prezydium zarządu głównego Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej.

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Dębica w Elblągu[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]