Franciszek Szkolnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Szkolnik
Data i miejsce urodzenia

około 1870
Zawoja

Zawód, zajęcie

przewodnik górski, znakarz

Franciszek Szkolnik (ur. około 1870 w Zawoi) – babiogórski przewodnik i znakarz. Syn Wawrzyńca.

Był jednym z pionierów znakarstwa babiogórskiego. Latem 1906 wraz z W. Markiem wyznakował kluczowe szlaki Oddziału Babiogórskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego z Zawoi do schroniska na Markowych Szczawinach: szlak turystyczny zielony zielony przez Policzne i szlak turystyczny czerwony czerwony przez Sulową Cyrhlę. W tym samym czasie wyznakował też szlak turystyczny czerwony czerwony szlak z Markowych Szczawin przez przełęcz Bronę na Babią Górę. W 1907[1] i 1909 odnawiał zniszczone w czasie "wojny na pędzle" przez Beskidenverein polskie szlaki: szlak turystyczny czerwony czerwony na Babią Górę i szlak turystyczny żółty żółty przez Czatożę na Markowe Szczawiny. Ślady znakowań Szkolnika (system jednopaskowy) czytelne były jeszcze w 1925[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Otwarty Przewodnik Krajoznawczy, Babia Góra. Z Diablaka na Markowe Szczawiny
  2. Mała Encyklopedia Babiogórska, Władysław Midowicz (red.), Pruszków: Rewasz, 1992, s. 85, ISBN 83-85557-04-0, OCLC 749244498.