Frank Mill

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frank Mill
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1958
Essen

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Eintracht Essen
Rot-Weiss Essen
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1976–1981 Rot-Weiss Essen 120 (74)
1981–1986 Borussia Mönchengladbach 153 (71)
1986–1994 Borussia Dortmund 178 (49)
1994–1996 Fortuna Düsseldorf 55 (7)
W sumie: 506 (201)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1980  RFN U-21 2 (0)
1982–1990  RFN 17 (0)
W sumie: 19 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Frank Mill (ur. 23 lipca 1958 w Essen) – niemiecki piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Mill treningi rozpoczął w klubie Eintracht Essen. Potem trafił do juniorów zespołu Rot-Weiss Essen. W 1976 roku został włączony do jego pierwszej drużyny, grającej w Bundeslidze. W tych rozgrywkach zadebiutował 28 sierpnia 1976 w przegranym 0:3 meczu z FC Schalke 04. 27 listopada 1976 w przegranym 1:3 pojedynku z Eintrachtem Frankfurt strzelił pierwszego gola w Bundeslidze. W 1977 roku spadł z zespołem do 2. Bundesligi. W 1981 roku z 40 golami na koncie został królem strzelców 2. Bundesligi.

W 1981 roku Mill odszedł do pierwszoligowej Borussii Mönchengladbach. Pierwszy ligowy mecz zaliczył tam 8 sierpnia 1981 roku przeciwko Werderowi Brema (2:4). W 1984 roku z 19 bramkami na koncie zajął 3. miejsce w klasyfikacji strzelców Bundesligi. W tym samym roku zajął z zespołem 3. miejsce w Bundeslidze, a także dotarł z nim do finału Pucharu RFN, gdzie Borussia uległa jednak Bayernowi Monachium.

W 1986 roku Mill podpisał kontrakt z Borussią Dortmund, również z Bundesligi. W jej barwach zadebiutował 9 sierpnia 1986 w zremisowanym 2:2 ligowym pojedynku z Bayernem Monachium. W 1989 roku zdobył z klubem Puchar RFN. W 1992 roku wywalczył z nim wicemistrzostwo Niemiec. Natomiast w 1993 roku dotarł z nim do finału Pucharu UEFA, gdzie Borussia przegrała jednak z Juventusem.

W 1994 roku Mill odszedł do drugoligowej Fortuny Düsseldorf. W 1995 roku awansował z nią do Bundesligi, a w 1996 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1980 roku Mill rozegrał 2 spotkania w reprezentacji RFN U-21. W seniorskiej kadrze RFN zadebiutował 21 marca 1982 w przegranym 0:1 towarzyskim meczu z Brazylią. W 1984 roku był uczestnikiem Letnich Igrzysk Olimpijskich, które RFN zakończył na ćwierćfinale.

W 1988 roku Mill wziął udział w Mistrzostwach Europy. Zagrał na nich w pojedynkach z Danią (2:0), Hiszpanią (2:0) i Holandią (1:2). Natomiast kadra RFN turniej zakończyła na półfinale. W tym samym roku ponownie uczestniczył w Letnich Igrzyskach Olimpijskich, podczas który reprezentacja RFN zajęła 3. miejsce.

W 1990 roku Mill był w drużynie na Mistrzostwa Świata. Nie wystąpił na nich w żadnym pojedynku. Natomiast kadra RFN została triumfatorem tamtego turnieju. W latach 1982–1990 w drużynie narodowej rozegrał w sumie 17 spotkań.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]