Franz Mannsbarth
 Zdjęcie z 1908 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 listopada 1877 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 października 1950 |
| Odznaczenia | |
| |
Franz Mannsbarth (ur. 22 listopada 1877 w Igławie na Morawach, zm. 2 października 1950 w Payerbach w Dolnej Austrii) – pionier lotnictwa austriackiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Franz Mannsbarth urodził się w 1877 roku jako syn lekarza pułkowego. Ponieważ wcześnie stracił rodziców, dorastał w sierocińcu w Bad Fischau. Po ukończeniu szkoły średniej w 1896 roku rozpoczął służbę w 53 pułku piechoty w Zagrzebiu. W 1901 roku awansował na porucznika (Oberleutnant). Od 1906 roku służy w wojskach balonowych w K.u.k. Luftfahrtruppen. Jako przedstawiciel Austro-Węgier wziął udział w 1909 roku w Międzynarodowej Wystawie Transportu Sterowcowego zorganizowanej we Frankfurcie. Podczas zorganizowanych wtedy zawodów balonowych zwyciężył pokonując trasę Zurych - Pilzno jako pierwszy spośród 51 zawodników[1][2].
Wraz z inżynierem Hansem Otto Staglem zbudował, finansowany ze środków prywatnych, sterowiec nazwany Stagl-Mannsbarth. Mimo licznych udanych lotów testowych w 1911 roku armia nie zdecydowała się na zakup i w 1914 roku Stagl i Mannsbarth zostali zmuszeni do rozbiórki konstrukcji i sprzedaży poszczególnych części[3].
Podczas pierwszej wojny światowej Mannsbarth wykonywał loty zwiadowcze. W 1917 roku doznał kontuzji w Karpatach, przez co początkowo nie był w stanie latać balonem i do końca wojny pracował jako major w dowództwie armii[2]. W 1918 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Franciszka Józefa[4].
W 1920 roku awansował na pułkownika, ale w 1921 roku przeszedł na emeryturę. Nadal pracował w przemyśle. Był wiceprezesem austriackiego Aero Clubu. Jego żona Jadwiga także latała balonem, uzyskując w 1929 roku licencję balonową[1].
Po II wojnie światowej był wiceprezesem Aero Club. Franz Mannsbarth zmarł 2 października 1950 roku Payerbach w Dolnej Austrii. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu, a w 1974 roku została wraz z nim pochowana również jego żona[5].
Udział w Pucharze Gordona Bennetta[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy wziął udział w zawodach w 1912 roku[6]. W 1932 roku ponownie wziął udział w zawodach o Puchar Gordona Bennetta, zajmując ostatnie 16 miejsce. Startował na balonie Ernst Brandenburg razem z baronem von Effhofen. Był to jedyny udział załogi austriackiej w zawodach w okresie dwudziestolecia międzywojennego[7]
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W 1964 roku ulica w Wiedniu w dzielnicy Donaustadt została nazwana na jego cześć Mannsbarthgasse[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Česká, Lehčí než vzduch [online], ČT24 - Nejdůvěryhodnější zpravodajský web v ČR - Česká televize [dostęp 2019-12-28] (cz.).
- ↑ a b Österreichisches Biographisches Lexikon und biographische Dokumentation, Mannsbarth, Franz [online], ISBN 978-3-7001-3213-4, 2003 [dostęp 2019-12-28] (niem.).
- ↑ Karl Ludvigsen, Ferdinand Porsche-Genesis of Genius, webcache.googleusercontent.com, s. 229, ISBN 978-0-8376-1557-8 [dostęp 2019-12-28].
- ↑ Vermischte Nachrichten., Der Bezirksbote für den politischen Bezirk Bruck a.d. Leitha, 1918-04-07, Seite 2 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2019-12-28].
- ↑ Gruppe 12 Ehrengräber Zentralfriedhof [online], www.viennatouristguide.at [dostęp 2019-12-28].
- ↑ Swiss Baloon Makes Longest Flight for Cup, „El Paso Herald”, 29 października 1912, s.3, ISSN 2159-5623 [dostęp 2019-12-28].
- ↑ 20th Coupe Aéronautique Gordon Bennett - Basel (SUI) 1932 [online], www.fai.org, 2 sierpnia 2017 [dostęp 2019-12-28] (ang.).