Przejdź do zawartości

Frederick Sturckow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frederick Wilford Sturckow
Frederick W. Sturckow
Ilustracja
Frederick Sturckow (2001)
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1961
La Mesa, Kalifornia

Narodowość

amerykańska

Funkcja

pilot wahadłowca, dowódca

Łączny czas misji kosmicznych

51 dni 9 godzin 35 minut i 53 sekundy

Misje

STS-88, STS-105, STS-117, STS-128

Stopień wojskowy

pułkownik United States Marine Corps

Wyuczony zawód

pilot wojskowy, pilot doświadczalny

Odznaczenia
Defence Superior Service Medal (USA)
Legionista Legii Zasługi - dwukrotnie (USA)
Zaszczytny Krzyż Lotniczy - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal Lotniczy z odznaką waleczności - czterokrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal Pochwalny Marynarki Wojennej (Stany Zjednoczone) Medal za Osiągnięcie Marynarki Wojennej (Stany Zjednoczone) Medal NASA za Wybitną Służbę NASA Outstanding Leadership Medal NASA Exceptional Service Medal
Medal Za Lot Kosmiczny (czterokrotnie)

FAA Commercial Space Astronaut Wings

Frederick Wilford „Rick” Sturckow (ur. 11 sierpnia 1961 w La Mesa w stanie Kalifornia) – podpułkownik korpusu piechoty morskiej, amerykański astronauta.

Wykształcenie oraz służba wojskowa

[edytuj | edytuj kod]
  • 1978 – ukończył szkołę średnią (Grossmont High School) w La Mesa, stan Kalifornia.
  • 1984 – zdobył licencjat z budowy maszyn na California Polytechnic State University. W grudniu rozpoczął służbę w korpusie piechoty morskiej.
  • 1987 – po zakończeniu przeszkolenia lotniczego (The Basic School) został pilotem wojskowym i otrzymał skierowanie do 125 eskadry lotniczej myśliwców szturmowych (VFA-125) marynarki wojennej. Tam kontynuował szkolenie na F/A-18. Później trafił do 333 eskadry lotniczej myśliwców szturmowych korpusu piechoty morskiej stacjonującej w bazie Beaufort w Południowej Karolinie.
  • 1990 – przeszedł przeszkolenie w Szkole Myśliwców Lotnictwa Morskiego „TOPGUN” (Navy Fighter Weapon School - TOPGUN). W sierpniu został skierowany na 8 miesięcy do bazy lotniczej Sheik Isa w Bahrajnie.
  • 1991 – wziął udział w operacji Desert Storm (Pustynna Burza) w Iraku. Wykonał tam 41 lotów bojowych.
  • 1992–1993 – kontynuował naukę w Szkole Pilotów Doświadczalnych Sił Powietrznych (Air Force Test Pilot School) w bazie Edwards w Kalifornii. Po szkole trafił do Centrum Uzbrojenia Sił Lotniczych Marynarki (Naval Air Warfare Center) w bazie Patuxent River, stan Maryland. Służył tam jako pilot projektu F/A-18E/F. Jako pilot doświadczalny oblatywał różne typy samolotów F/A-18.

W sumie w powietrzu wylatał ponad 6500 godzin na ponad 60 typach samolotów.

Kariera astronauty

[edytuj | edytuj kod]
  • 1994 – 8 grudnia był w gronie 23 kandydatów, których przyjęto podczas naboru do 15 grupy astronautów NASA.
  • 1996 – w maju zakończył dwuletnie szkolenie podstawowe i uzyskał kwalifikacje pilota wahadłowca. Otrzymał również przydział do Biura Astronautów NASA do wydziałów: systemów wahadłowca (Vehicle Systems) i eksploatacji (Operations Branch). Później trafił do wydziału eksploatacji wahadłowców (Shuttle Operations Branch), gdzie został zastępcą szefa. Był też kierownikiem zabezpieczenia lotów w Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego.
  • 1998 – w grudniu uczestniczył w blisko 12-dniowej misji wahadłowca Endeavour STS-88.
  • 2000 – pod koniec roku został wyznaczony do funkcji pilota misji STS-105.
  • 2001 – w sierpniu wziął udział w swoim drugim locie w kosmos podczas ekspedycji STS-105.
  • 2002 – 15 sierpnia został mianowany dowódcą wyprawy STS-117. Lot miał się odbyć we wrześniu 2003. Po katastrofie wahadłowca Columbia plan lotów został gruntownie zmieniony i lot ten przeniesiono na 2007. Sturckow został szefem działu (Capcom Branch) w Biurze Astronautów, a także szefem działu stacji kosmicznej (International Space Station Branch) w Biurze Astronautów.
  • 2007 – 8 czerwca wystartował na pokładzie wahadłowca Atlantis do misji STS-117. Dowodził 7-osobową załogą promu.
  • 2009 – 29 sierpnia po raz czwarty wyruszył w kosmos dowodząc 13-dniową misją promu Discovery.
  • 2013 – w marcu opuścił NASA. W maju zatrudnił się w firmie Virgin Galactic.

Loty kosmiczne

[edytuj | edytuj kod]
  • STS-88 (Endeavour F-13);

Pierwszą misją kosmiczną, w której uczestniczył Sturckow był lot STS-88 wahadłowca Endeavour. Podczas wyprawy pełnił funkcję pilota promu. Razem z nim w kosmos polecieli również: Robert D. Cabana (dowódca) oraz czterej specjaliści misji – Jerry L. Ross (MS-1), Nancy J. Currie (MS -2), James H. Newman (MS-3) i Siergiej K. Krikalow (MS-4). Prom wyruszył na spotkanie z Międzynarodową Stacja Kosmiczną z Przylądka Canaveral 4 grudnia 1998. Była to pierwsza załogowa misja jaka dotarła na pokład ISS. Głównym celem lotu było dostarczenie na orbitę amerykańskiego modułu Unity i połączenie go z wystrzelonym wcześniej modułem Zaria. Po połączeniu obu obiektów, które miało miejsce 7 grudnia, astronauci Ross oraz Newman trzykrotnie 7, 9 i 12 grudnia wychodzili w otwartą przestrzeń, aby połączyć moduły kablami i zainstalować na Unity anteny. Przygotowali również poręcze, które ułatwiały poruszanie się poza stacją. 10 grudnia załoga Endeavour otworzyła właz i przeszła na pokład stacji, aby dokonać jej przeglądu i przygotować dla pierwszej stałej załogi stacji. 13 grudnia prom odłączył się od ISS i po trzech dniach samodzielnego lotu 16 grudnia powrócił na Ziemię lądując na bieżni KSC.

  • STS-105 (Discovery F-30);

Frederick Sturckow po raz drugi wystartował w kosmos 10 sierpnia 2001 na pokładzie wahadłowca Discovery. Podczas lotu pełnił funkcję pilota. Razem z nim w locie STS-105 uczestniczyli również: dowódca – Scott J. Horowitz, specjaliści misji: Daniel T. Barry (MS-1), Patrick G. Forrester (MS-2) oraz astronauci stanowiący trzecią załogową ekspedycję Międzynarodowej Stacji Kosmicznej – Frank L. Culbertson, Jr. (MS-3), Władimir N. Dieżurow (MS-4) oraz Michaił W. Tiurin (MS-5). Prom połączył się z Międzynarodową Stacją Kosmiczną 12 sierpnia. Dzień później nowa załoga stacji orbitalnej przejęła obowiązki od swoich poprzedników. Do zespołu orbitalnego przyłączono moduł Leonardo, w którym dostarczono blisko 4 tony żywności i wyposażenia dla stacji. 16 i 18 sierpnia Forrester oraz Daniel Barry wykonali dwa spacery kosmiczne, podczas których zainstalowali nowe elementy struktury P6 oraz dwa moduły naukowe z próbkami materiałów, które zostały wystawione na 1,5 roku na działanie otwartej przestrzeni kosmicznej oraz rozciągnęli przewody elektryczne wzdłuż modułu Destiny. Pod koniec wspólnego lotu moduł Leonardo ponownie został umieszczony w ładowni Discovery. 20 sierpnia prom odłączył się od stacji zabierając na Ziemię członków 2 ekspedycji: Jurija W. Usaczowa, Jamesa S. Vossa i Susan J. Helms. Po dwóch dniach autonomicznego lotu Discovery wylądował 22 sierpnia 2001 na bieżni KSC.

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]


Wykaz lotów

[edytuj | edytuj kod]
Loty kosmiczne, w których uczestniczył Frederick W. Sturckow
Data startu Statek kosmiczny Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
1 4 grudnia 1998 STS-88
Endeavour
F-13
15 grudnia 1998 STS-88
Endeavour
F-13
Pilot 11 dni 19 godzin 17 minut i 54 sekundy[3]
2 10 sierpnia 2001 STS-105
Discovery
F-30
22 sierpnia 2001 STS-105
Discovery
F-30
Pilot 11 dni 21 godzin 12 minut i 44 sekundy[3]
3 8 czerwca 2007 STS-117
Atlantis
F-28
22 czerwca 2007 STS-117
Atlantis
F-28
Dowódca 13 dni 20 godzin 11 minut i 32 sekundy[3]
4 29 sierpnia 2009 STS-128
Discovery
F-37
12 września 2009 STS-128
Discovery
F-37
Dowódca 13 dni 20 godzin 53 minuty i 43 sekundy[3]
Łączny czas spędzony w kosmosie — 51 dni 9 godzin 35 minut i 53 sekundy[3]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. FAA Commercial Human Space Flight Recognition. faa.gov. [dostęp 2025-07-04]. (ang.).
  2. a b Registry of Space Travelers. ase-astronauts.paperturn-view.com. [dostęp 2025-07-04]. (ang.).
  3. a b c d e Frederick Wilford 'Rick' Sturckow. [w:] Loty Kosmiczne [on-line]. [dostęp 2017-04-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]