Przejdź do zawartości

Friedrich Lüpke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Friedrich Lüpke
Ilustracja
Fotografia portretowa
Pełne imię i nazwisko

Karl Friedrich Lüpke

Data i miejsce urodzenia

2 października 1853
Diedrichsdorf, powiat Naugard, Prusy

Data i miejsce śmierci

1929
Meiningen

Zawód, zajęcie

lekarz weterynarii, patolog, nauczyciel akademicki

Miejsce zamieszkania

Stuttgart

Alma Mater

Wojskowa Szkoła Weterynarii w Berlinie

Uczelnia

Królewska Wyższa Szkoła Weterynarii w Stuttgarcie

Stanowisko

kierownik Instytutu Patologii

Wyznanie

luteranizm

Rodzice

Carl Friedrich Jacob Lüpke i Friederike Nehring

Małżeństwo

Hedwig Bache (od 1888)

Dzieci

Ernfrid (ur. 1889),
Eva (ur. 1890),
Helmuth (ur. 1892)

Karl Friedrich Lüpke (ur. 2 października 1853 w Diedrichsdorf, zm. 1929 w Meiningen[1][2]) – niemiecki lekarz weterynarii i patolog, kierownik Instytutu Patologii Królewskiej Wyższej Szkoły Weterynarii(inne języki) w Stuttgarcie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Carla Friedricha Jacoba Lüpke (bądź Lübke), osadnika z Diedrichsdorf, oraz Friederike Nehring[3]. Ukończył progimnazjum realne w Wolinie, następnie studiował w Wojskowej Szkole Weterynarii i na uniwersytecie w Berlinie. Prawo do wykonywania zawodu uzyskał w roku akademickim 1877/78[4]. W latach 1878–83 pracował jako weterynarz wojskowy, następnie – od jesieni 1883 – jako weterynarz powiatowy w Białogardzie[5]. 1 kwietnia 1886 roku został powołany na stanowisko repetytora do Wyższej Szkoły Weterynarii w Berlinie(inne języki). Przydzielono go do Instytutu Patologii, gdzie pracował u boku Wilhelma Schütza(inne języki), jednego z pierwszych weterynarzy zajmujących się bakteriologią. Lüpke uczestniczył tam w badaniach nad różycą, zołzami, piersiówką oraz zespołem rozrodczo-oddechowym świń(inne języki)[6]. W lipcu 1886 roku został weterynarzem departamentu w Trewirze[7].

Od 7 października 1886 z tytułem profesora patologii ogólnej i anatomicznej wykładał w Królewskiej Wyższej Szkole Weterynarii w Stuttgarcie. Kierował tamtejszym Instytutem Patologii, jego uczniem i późniejszym asystentem był m.in. Eberhard Ackerknecht(inne języki)[8]. Wprowadził do programu nauczania kursy z parazytologii i bakteriologii[9]. Od 1 kwietnia 1900 roku kierował także uczelnianą biblioteką. Wykładał aż do zamknięcia szkoły w 1912 roku[10]. Od 1 sierpnia 1913 czasowo zrezygnował z działalności zawodowej, jednak podczas wojny zgłosił się na ochotnika do oddziału weterynaryjnego przy Kolegium Medycznego. Emerytowany 6 maja 1922 roku[6][11]. Uważany za jednego z czołowych niemieckich patologów swoich czasów, był jednym z pierwszych członków Deutsche Gesellschaft für Pathologie(inne języki)[12]. Deklarował się jako narodowy liberał[9]. W kadencji 1898–1902 zasiadał w radzie miejskiej(inne języki) Stuttgartu z list lokalnej Deutsche Partei(inne języki). Zmarł w 1929[10].

Z poślubioną w 1888 roku Hedwig Bache miał troje dzieci: Ernfrida (ur. 1889), Evę (ur. 1890) i Helmutha (ur. 1892)[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Friedrich Lüpke, „Württemberger Zeitung”, nr 203, 1 października 1929, s. 5 (niem.).
  2. Prof. a.D. Friedrich Lüpke, „Schwäbischer Merkur – Wochenausgabe für das Ausland”, nr 40, Stuttgart, 4 października 1929, s. 8 (niem.).
  3. Parafia luterańska w Priemhausen, Księga chrztów, 1853, akt 11 (niem.).
  4. Verzeichniß der approbirten Tierärzte, „Deutscher Reichsanzeiger”, 244, 16 października 1878, s. 4 (niem.).
  5. Amtliche Nachrichten, „Berliner Börsen-Zeitung – Morgen-Ausgabe”, nr 506, 28 października 1883, s. 1 (niem.).
  6. a b A. R., Professor a.D. Friedrich Lüpke, „Schwäbischer Merkur – Schwäbische Kronik”, nr 466, Stuttgart, 6 października 1926, s. 6 (niem.).
  7. Amtliche Nachrichten, „Berliner Börsen-Zeitung – Morgen-Ausgabe”, nr 333, 21 lipca 1883, s. 1 (niem.).
  8. Beate Schneider, Leben und Werk des Veterinäranatomen Eberhard Ackerknecht, Leipzig 2003, s. 106 (niem.).
  9. a b c Herrmann A.L. Degener, Wer ist's?, Berlin: Verlag Herrmann Degener, 1905, s. 865 (niem.).
  10. a b Angelika Frisch, Die ehemalige Tierarzneischule zu Stuttgart (1821-1912). Quellen und Materialien zur tierärztlichen Ausbildung in Württemberg, Hannover 2001, s. 110 (niem.).
  11. R., Professor a.D. Friedrich Lüpke zum 75. Geburtstag, „Schwäbischer Merkur – Wochenausgabe für das Ausland”, nr 40, Stuttgart, 5 października 1928, s. 5 (niem.).
  12. Andreas Pospischil, Walter Hermanns, A Short History of the Origins of the European Society of Veterinary Pathology in the Arbeitsgemeinschaft der Veterinärpathologen, „Veterinary Pathology”, 58 (4), 2021, s. 655-662, DOI10.1177/03009858211002195, PMID34032174 [dostęp 2023-06-13] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Eberhard Ackerknecht, Prof. a. D. Friedrich Lüpke, „Deutsche Tierärztliche Wochenschrift”, 1, 1930, s. 15-16 (niem.).
  • Friedrich Lüpke., Zeugnis, Stuttgart, 18 czerwca 1913 (niem.).