Narodowy liberalizm
 |
Ten artykuł od 2013-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Narodowy liberalizm – idea łącząca w sobie nacjonalizm z liberalną gospodarką.
Przedstawicielami tego nurtu w Polsce byli przedstawiciele endecji z Romanem Rybarskim i Edwardem Taylorem na czele. Związek Ludowo-Narodowy w swoim programie odwoływał się właśnie do idei nacjonalistycznej i idei wolnorynkowej, gdzie można ZLN uznać za pierwsze ugrupowanie polityczne w czasach II Rzeczypospolitej o charakterze narodowo-liberalnym.
Na świecie przykładem ugrupowania nacjonalistyczno-liberalnego jest Wolnościowa Partia Austrii.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Sam ruch ma korzenie w XIX wieku w Niemczech, a celem niemieckich narodowych liberałów było stworzenie autorytarnego systemu politycznego i silnego imperium germańskiego. Termin „narodowy liberalizm” był wykorzystywany głównie w niemieckojęzycznych krajach, takich jak Niemcy i Austria, gdzie partie narodowo-liberalne bardzo długo miały swoich przedstawicieli w rządzie.
W Rzeszy cesarskiej wpływy obozu prawicy liberalnej stopniowo malały, ze 152 mandatów w Reichstagu w 1874 do 44 mandatów dla nationalliberale w 1912[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozbicie niemieckiej opinii politycznej. W: Jerzy Krasuski: Historia Rzeszy Niemieckiej 1871-1945. Poznań: WP, 1985, s. 66. ISBN 83-210-0431-8.
