Przejdź do zawartości

Góry Brooksa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Góry Brooksa
Brooks Range
ilustracja
Kontynent

Ameryka Północna

Państwo

 Kanada
 Stany Zjednoczone

Najwyższy szczyt

Mount Isto (2736 m n.p.m.)

Długość

1100 km

Powierzchnia

391 978 km²[1]

Mapa pasma górskiego
mapa topograficzna pasma
Położenie na mapie Ameryki Północnej
Mapa konturowa Ameryki Północnej, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góry Brooksa”
68,2°N 152,2°W/68,200000 -152,250000

Góry Brooksa (ang. Brooks Range) – pasmo górskie stanowiące najbardziej na północ wysuniętą część Kordylierów. Ciągną się na Alasce od granicy kanadyjskiej na wschodzie do wybrzeża Morza Czukockiego na zachodzie. Od wybrzeża Oceanu Arktycznego oddziela je Arktyczna Nizina Nadbrzeżna.

Ich długość wynosi ok. 1000 km. Najwyższym szczytem jest Mount Isto (2736 m n.p.m.)[2]. Do 2015 roku za najwyższy szczyt uważany był Mount Chamberlin (2713 m n.p.m.)[2].

Góry Brooksa obfitują w złoża złota, srebra, miedzi, cynku, ołowiu, wanadu, wolframu, baru, antymonu i metali rzadkich. Od 1987 r. w zachodnim paśmie Gór De Longa działa największa na świecie kopalnia cynku – Red Dog Mine.

Krajobraz

[edytuj | edytuj kod]

Obszar Gór Brooksa tworzy tundra, roślinność wysokogórska i lasotundra.

Ludność

[edytuj | edytuj kod]

Obszar gór jest praktycznie niezamieszkany, przy zboczach osiedlają się ludy indiańskie i Eskimosi.

Klimat

[edytuj | edytuj kod]

Strefa klimatyczna: okołobiegunowa i umiarkowana. Klimat: chłodny kontynentalny do podbiegunowego.

Najwyższe szczyty

[edytuj | edytuj kod]

Lista 10 najwyższych szczytów Gór Brooksa[3]:

  1. Mount Isto (2736 m n.p.m.)
  2. Mount Hubley (2718 m n.p.m.)
  3. Mount Chamberlin (2713 m n.p.m.)
  4. Mount Michelson (2699 m n.p.m.)
  5. Mount Okpilak (2695 m n.p.m.)
  6. Mount Ahab (2670 m n.p.m.)
  7. Wolverine Crags (2665 m n.p.m.)
  8. Mount Arey (2656 m n.p.m.)
  9. Contact Peak (2646 m n.p.m.)
  10. Spectre Peak (2629 m n.p.m.)

Podział

[edytuj | edytuj kod]

Góry Brooksa dzielą się na następujące pasma (w nawiasie najwyższy szczyt)[3]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Brooks Range. www.peakbagger.com. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).
  2. a b There’s a New Tallest Peak in the North American Arctic [online], National Geographic News, 16 grudnia 2015 [dostęp 2017-02-01].
  3. a b Brooks Range [online], Peakbagger [dostęp 2023-09-21] (ang.).