Przejdź do zawartości

Gąska gorzkawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gąska gorzkawa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

gąskowate

Rodzaj

gąska

Gatunek

gąska gorzkawa

Nazwa systematyczna
Tricholoma stans (Fr.) Sacc.
Mycol. helv. 1(3): 179 (1984)

Gąska gorzkawa (Tricholoma stans (Fr.) Sacc.) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tricholoma, Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1869 r. Elias Fries jako podgatunek gąski kroplistobrzegiej (Agaricus pessundatus subsp. stans). W 1884 r. Pier Andrea Saccardo podniósł go do rangi odrębnego gatunku[1]. Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[2]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

O średnicy 5–10 cm, początkowo wypukły, potem przechodzący w prawie płaski. Powierzchnia gładka, czerwonawobrązowa do szarobrązowej, czasami z bladym brzegiem, zwykle bez prążkowania, ale czasami może być bardzo słabo prążkowany[3].

Blaszki

Przy trzonie wykrojone, o średniej gęstości, białe lub kremowe[3].

Trzon

Wysokość 4–6 cm, grubość 1–3 cm, cylindryczny lub nieco bulwiasty u podstawy. Powierzchnia górą gładka i biaława, niżej drobno włókienkowata bladobrązowa. Brak pierścienia[3].

Miąższ

Biały, po dotknięciu brązowiejący. Smak i zapach niewyraźny, mączny[3].

Wysyp zarodników

Biały[3].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki elipsoidalne, gładkie, 5,5–7 × 4–5,5 µm, nieamyloidalne[3].

Gatunki podobne

Najbardziej podobna jest gąska kroplistobrzega (Tricholoma pessundatum). Odróżnia się silniejszym aromatycznym zapachem i smakiem, jej zarodniki są znacznie węższe i zwykle ma okrągłe, wgłębione plamy w pobliżu brzegu kapelusza[3].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie gąski gorzkawej w Europie, Ameryce Północnej i na Nowej Zelandii[4]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył tylko dwa stanowiska z uwagą, że rozprzestrzenienie tego gatunku i stopień zagrożenia nie są znane[2], w późniejszych latach podano jednak wiele jego stanowisk, a najnowsze podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[5].

Naziemny grzyb mykoryzowy tworzący ektomykoryzy głównie z sosnami. Owocniki od lata do jesieni[3].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na rzadkość występowania nie wiadomo, czy gąska ta jest jadalna, niejadalna, czy trująca[3]. Sądząc po polskiej nazwie nadanej przez W. Wojewodę jako gorzka, jest niejadalna. Ogólna zasada jest taka, że w celach spożywczych zbiera się tylko grzyby pewne, co do których nie ma wątpliwości, że są jadalne[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-06-12].
  2. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 669, ISBN 83-89648-09-1.
  3. a b c d e f g h i Tricholoma stans (Fr.) Sacc. – Upright Knight [online], First Nature [dostęp 2024-06-12] (ang.).
  4. Występowanie Tricholoma stans na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-06-12].
  5. Aktualne stanowiska gąski gorzkawej w Polsce [online] [dostęp 2024-06-12].
  6. Andreas Gminder, Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, s. 372–377, ISBN 978-83-258-0588-3.