Głowienka preriowa
| Aythya americana[1] | |||
| (Eyton, 1838) | |||
 Samiec | |||
 Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
głowienka preriowa | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 w sezonie lęgowym przeloty występuje przez cały rok zimowiska | |||
Głowienka preriowa[5] (Aythya americana) – gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie wyróżnia się podgatunków[6][7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 46–56 cm, rozpiętość skrzydeł 74–89 cm[8], masa ciała 630–1500 g[9]. Samiec ma zaokrągloną głowę koloru miedzianoczerwonego. Dziób bladoniebieski, z czarnym zakończeniem. Tułów szary, czarna pierś, ogon i pokrywy podskrzydłowe. Samica jest koloru brązowego. Brzuch biały, czarno zakończony, szary dziób.
Zasięg, środowisko[edytuj | edytuj kod]
Główny rejon występowania to południowo-zachodnia Kanada i zachodnie Stany Zjednoczone – na południe po Kalifornię, Nowy Meksyk i Nebraskę; mniej liczne populacje także na Alasce, w rejonie Wielkich Jezior i w południowo-wschodniej Kanadzie[7]. Zimują na znacznej części terytorium USA i Meksyku oraz w Gwatemali, na Bahamach, Kubie i innych wyspach w rejonie Karaibów[4][10].
Zamieszkuje przede wszystkim płytkie, słodkowodne jeziora, stawy i bagna, z wodą wystarczająco głęboką, by mogła w niej nurkować. Szczególnie sprzyjające lęgom warunki istnieją w rejonie o nazwie Prairie Pothole, gdzie występuje wiele sezonowych akwenów wypełnionych wodą z topniejącego śniegu i opadów deszczu. Spotykana jest także na słonawych i przybrzeżnych zatokach i jeziorach[11].
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Często widywana pojedynczo; w parach lub w małych stadkach występuje w okresie wędrówek. Na popularnych zimowiskach występuje w stadach liczących setki, a nawet tysiące osobników[11]. Lot szybki, niski i po prostej linii.
Jaja składa do własnego gniazda lub gniazd innych kaczek (tzw. pasożyt lęgowy). Wysiadywanie trwa 24–28 dni, zaś pisklęta opuszczają gniazdo już 3–18 godzin po wykluciu. Uzyskują zdolność lotu po 70–84 dniach[11].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje głowienkę preriową za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[4]. Liczebność populacji w 2015 roku szacowano na 1,2 miliona osobników. Jest to ptak łowny, w latach 2013 i 2014 odstrzelano rocznie po nieco ponad 300 tysięcy osobników[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aythya americana, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Carboneras 1992 ↓, s. 616.
- ↑ a b c Denis Lepage: Głowienka preriowa (Aythya americana) (Eyton, 1838). Avibase. [dostęp 2013-12-15].
- ↑ a b c Aythya americana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Aythyini Delacour & Mayr, 1945 (1831) (wersja: 2020-01-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-23].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Screamers, ducks, geese, swans. IOC World Bird List: Version 10.1. [dostęp 2020-07-23]. (ang.).
- ↑ a b Redhead (Aythya americana). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
- ↑ Redhead Aythya americana. WhatBird. [dostęp 2019-11-10]. (ang.).
- ↑ Redhead. Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-07-24]. (ang.).
- ↑ Readhead. [w:] Biological and ecotoxicological characteristics of terrestrial vertebrate species residing in estuaries [on-line]. U.S. Geological Survey. [dostęp 2020-07-24]. (ang.).
- ↑ a b c Hoak, E.: Aythya americana redhead. [w:] Animal Diversity Web [on-line]. 2003. [dostęp 2020-07-24]. (ang.).
- ↑ Redhead. Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-07-24]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gosler Andrew: Atlas ptaków świata. MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
- Carles Carboneras: Family Anatidae (Ducks, geese and Swans). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).