Gabriel Romanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gabriel Konstantynowicz Romanow
Гавриил Константинович
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lipca?/15 lipca 1887
Pawłowsk

Data i miejsce śmierci

28 lutego 1955
Paryż

Zawód, zajęcie

arystokrata

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Ernestyński (Saksonia) Oficer Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego (Serbia) Krzyż Srebrny Orderu Zbawiciela (Grecja)

Gabriel Konstantynowicz Romanow (ros. Гавриил Константинович, ur. 3 lipca?/15 lipca 1887 w Pawłowsku, zm. 28 lutego 1955 w Paryżu) – rosyjski książę krwi imperatorskiej, syn wielkiego księcia Konstantego i jego żony Elżbiety, księżniczki altenburskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od dzieciństwa był słabego zdrowia, często chorował. W latach 1900–1905 uczył się w Moskiewskim Korpusie Kadetów, potem wstąpił do Nikołajewskiej Szkoły Kawalerii, którą ukończył w 1907 i został młodszym oficerem szwadronu, 1909–1912 przerwał służbę z powodu choroby. Następnie uczył się w liceum, 1912–1913 był oficerem carskiej świty, później uczestniczył w I wojnie światowej, w 1915 został sztabs-rotmistrzem, a w 1916 rotmistrzem i wkrótce pułkownikiem, 28 kwietnia 1917 zwolniono go ze służby z powodu choroby. 15 sierpnia 1918 został aresztowany przez Czekę i na miesiąc uwięziony, zwolniono go dzięki staraniom żony Antoniny. Pozwolono mu na wyjazd z Rosji, udał się na emigrację do Finlandii, potem do Francji, od 1920 mieszkał w Paryżu. Utrzymywał się z gry w brydża, jego żona prowadziła lekcje tańca i otworzyła dom mody, dorabiając szyciem.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]