Gawlik (jezioro)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gawlik
ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Mazurskie

Wysokość lustra

131,1 m n.p.m.

Wyspy

10 szt.

Morfometria
Powierzchnia

416,8 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


2800 m
2300 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


6,0 m
12,6 m

Długość linii brzegowej

13550 m

Objętość

24771,3 tys. m³

Hydrologia
Klasa jakości wody

II (2008)[1]

Rzeki zasilające

Gawlik,
Dopływ z lasu

Rzeki wypływające

Gawlik

Położenie na mapie gminy Wydminy
Mapa konturowa gminy Wydminy, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Gawlik”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Gawlik”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Gawlik”
Położenie na mapie powiatu giżyckiego
Mapa konturowa powiatu giżyckiego, po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Gawlik”
Ziemia54°01′51″N 22°06′41″E/54,030833 22,111389
Mapka jeziora
Mapa jeziora wraz z zaznaczonymi wyspami

Gawlik – jezioro w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Wydminy[2].

Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jezioro leży na Pojezierzu Mazurskim[3], w mezoregionie Pojezierza Ełckiego[4], w dorzeczu GawlikEłkBiebrzaNarewWisła[1]. Znajduje się około 20 km w kierunku wschodnim od Giżycka[5]. Od strony wschodniej do jeziora wpływa pięciorzędowy ciek wodny o nazwie Gawlik, który łączy zbiornik wodny z jeziorem Sowa, a także dalej z jeziorem Łękuk. Gawlik ma odpływ na południu i kieruje wody do jeziora Jędzelewo. Do jeziora wpływa także od północy bezimienny ciek wodny określany jako Dopływ z lasu[6]. Nad brzegiem znajdują się miejscowości Grądzkie (na północy), Gawliki Wielkie (na południowym zachodzie) oraz Szczybały Orłowskie[5] i Kowalewskie (na wschodzie)[7].

Powierzchnia zlewni całkowitej wynosi 57,2 km², a zlewni bezpośredniej 169 ha. Kształt jeziora jest zbliżony do koła[1].

Linia brzegowa jest rozwinięta. Na terenie zbiornika wodnego znajduje się 10 wysp o łącznej powierzchni 7 ha[5], wśród nich m.in. Wyspa Kormoranów, Wyspa Kacza, Wyspa Wierzbowa, Wyspa Łabędzia, Duża Mewa, Mała Mewa oraz Wyspa Duża[7], która jest największa i ma około 5 ha powierzchni[5]. W północnej części znajduje się duży półwysep o nazwie Grądzki Ostrów[7]. Brzegi są zróżnicowane, gdzieniegdzie wysokie, w innych miejscach niskie. Wokół akwenu znajdują się pola i łąki[5].

Zgodnie z typologią abiotyczną zbiornik wodny został sklasyfikowany jako jezioro o wysokiej zawartości wapnia, o dużym wypływie zlewni, stratyfikowane, leżące na obszarze Nizin Wschodniobałtycko-Białoruskich (6a)[8]. W systemie gospodarki wodnej jest jednolitą częścią wód powierzchniowych Gawlik o kodzie LW30099 i podlega Regionalnemu Zarządowi Gospodarki Wodnej w Warszawie, leżąc w regionie wodnym Środkowej Wisły[6].

Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Gawlik w zlewni rzeki Ełk – nr 14[9]. Objęte jest strefą ciszy[10]. Znajduje się na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza Ełckiego o łącznej powierzchni 49 297,2 ha[11].

Południowym brzegiem jeziora prowadzi droga wojewódzka nr 655[5].

Przed 1950 jezioro nosiło niemiecką nazwę Gablick See[12].

Morfometria[edytuj | edytuj kod]

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 416,8 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 6,0 m, a maksymalna – 12,6 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 131,1 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 24771,3 tys. m³[3]. Maksymalna długość jeziora to 2800 m, a szerokość 2300 m. Długość linii brzegowej wynosi 13550 m[5].

Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 414,0 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody – 131,0 m n.p.m.[3]

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

W skład pogłowia występujących ryb wchodzą m.in. szczupak, lin, leszcz, węgorz i sandacz. Roślinność przybrzeżna niezbyt rozwinięta, ale porastająca całą linię brzegową i brzegi wysp, głównie trzcina. Wśród roślinności zanurzonej przeważają rogatek i moczarka, które w niektórych miejscach tworzą gęste łąki podwodne[5].

Zgodnie z badaniem z 1991 roku przyznano akwenowi II klasę czystości[3]. W 2008 roku stan ekologiczny jeziora został określony jako dobry, co oznacza II klasę jakości wód[1][13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Olsztynie: Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w 2008 roku. Olsztyn: Biblioteka Monitoringu Środowiska, 2009, s. 40–41.
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 83, ISBN 83-239-9607-5.
  3. a b c d Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 349, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
  4. Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
  5. a b c d e f g h Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Wielkie Jeziora Mazurskie. Północ, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1999 (Przewodniki wędkarskie; 6), ISBN 83-87506-16-8, OCLC 749533945.
  6. a b Gawlik >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-08-19].
  7. a b c Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal 2 iMap ORTO. geoportal.gov.pl. [dostęp 2017-08-19].
  8. Ministerstwo Środowiska, Raport dla Obszaru Dorzecza Wisły z realizacji art. 5 i 6, zał. II, III, IV Ramowej Dyrektywy Wodnej 2000/60/WE, Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, marzec 2005, s. 120 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  9. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie: Obwieszczenie nr 3/2016 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 30 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia w sprawie ustanowienia obwodów rybackich na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących. edziennik.mazowieckie.pl, 30 września 2016. [dostęp 2020-03-16].
  10. Wykaz jezior i rzek, na których wprowadzono zakaz używania jednostek pływających z silnikami spalinowymi. Zakaz wprowadza w drodze Uchwały Rada Powiatu na podstawie art.41 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym oraz art.116 ust.1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. [dostęp 2017-08-19].
  11. Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego: Uchwała Nr VII/126/11 Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 24 maja 2011 r. w sprawie wyznaczenia Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza Ełckiego.. bip.warmia.mazury.pl, 24 maja 2011. [dostęp 2017-08-19].
  12. Poz. 588. Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 4 kwietnia 1950 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości. „Monitor Polski. Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 425, 8 maja 1950. 
  13. Monitoring jezior w roku 2007. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska. [dostęp 2017-08-19].