Georg von der Marwitz
Johannes Georg von der Marwitz (ur. 7 lipca 1856 w Słupsku, zm. 27 października 1929 w Unichowie) – pruski generał, dowódca armii niemieckich w czasie I wojny światowej.
Wczesna kariera wojskowa[edytuj]
Marwitz wstąpił do armii w 1875. W latach 1883-1886 studiował na akademii wojskowej. Dopiero w 1900 roku został komendantem pułku kawalerii, następnie został szefem XVIII Korpusu. Przed rozpoczęciem działań I wojny światowej był głównym inspektorem niemieckiej kawalerii.
W czasie I wojny światowej[edytuj]
Marwitz został oddelegowany na zachodni front w 1914 i uczestniczył w bitwie pod Haelen. Po tej bitwie został przeniesiony na wschodni front by przejąć dowództwo nad nowo powstałym XXXVIII Korpusem rezerwy. Wziął udział w drugiej bitwie pod Mazurskimi jeziorami wczesną zimą 1915 roku. Przeniesiony na południe wraz z wojskami austro-węgierskimi walczył z Rosjanami, został odznaczony orderem Pour le Mérite w dniu 7 marca 1915.
Po otrzymaniu odznaczenia w 1915, Marwitz służył na zachodnim froncie jako komendant VI Korpusu, ponownie wrócił na wschodni front aż do pomyślnego etapu rosyjskiej ofensywy Brusiłowa w czerwcu 1916. W dniu 6 października 1916 zostaje adiutantem Wilhelma II, a w grudniu 1916 obejmuje dowództwo 2 Armii na zachodnim froncie. W listopadzie 1917 dowodził wojskiem niemieckim przeciw Brytyjczykom w bitwie pod Cambrai, gdzie użyto po raz pierwszy na dużą skalę broni pancernej i czołgów. We wrześniu 1918 przejmuje kierownictwo nad pierwszą armią, którą dowodzi aż do końca wojny.
Po zakończeniu wojny Marwitz wycofał się z publicznego życia i osiedlił się w Unichowie, gdzie zmarł w 1929 roku.
