Giambattista Bodoni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portret Giambattista Bodoni według Giuseppe Lucatelli (Museo Glauco Lombardi).

Giambattista Bodoni (ur. 16 lutego 1740 w Saluzzo, zm. 29 listopada 1813 w Parmie) – włoski drukarz, zecer i wydawca.

Pochodził z rodziny drukarzy. Pierwotnie praktykował w Watykanie w drukarni Drukarnia Kongregacji Propagandy Wiary działającej pod kontrolą Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. W uznaniu talentu, zapału i znajomości języków starożytnych zezwolono mu na wydrukowanie pod własnym szyldem mszału koptyjskiego oraz książki o piśmie tybetańskim. W 1768 roku został zarządcą książęcej drukarni w Parmie. Prowadził odlewnię czcionek (założoną w 1770 roku) i własną drukarnię (założoną w 1791 roku).

Bodoni opracował krój Bodoni, antykwy klasycystycznej nazwanej jego nazwiskiem, oraz ok. 300 innych krojów pisma. Wszystkie umieścił w wzorniku pism drukarskich pt. Manuale typographico (Manuale Tipografico)[1], wydanego w 1788 roku. W podręczniku tym znalazły się kroje pism łacińskich, greckich i orientalnych. W swoich drukarniach wydał ponad 1500 dzieł o wysokim standardzie typograficznym.

W 1963 roku otwarto w Parmie muzeum Bodoniego (wł. Museo Bodoniano)[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barbara Bieńkowska, Elżbieta Maruszak, Książka na przestrzeni dziejów, Warszawa: wyd. Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej im. Heleny Radlińskiej, 2005, ISBN 83-88581-21-X, OCLC 69448988.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Giambattista Bodoni [online], www.jbwwebsites.com [dostęp 2017-11-23].
  2. Storia – Museo Bodoniano – Biblioteca Palatina. Biblioteca Palatina, 2009-04-28. [dostęp 2011-08-24]. (wł.).