Przejdź do zawartości

Giejsz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb
Herb

Giejsz (Geisz, Gieysz) – polski herb szlachecki.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Tarcza dzielona w słup. W polu prawym, czerwonym skrzydło orle czarne w lewo. W polu lewym, srebrnym krzyż kawalerski uszczerbiony z prawej.

Klejnot: Trzy pióra strusie.

Labry: Czerwone, podbite srebrem.

Taką wersję zamieszcza Tadeusz Gajl, w oparciu m.in. o Ostrowskiego[1].

Kasper Niesiecki podaje oba pola czerwone[2].

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Kacper Niesiecki w Herbarzu Polskim pisze[2]:

Tym herbem pieczętują się te domy, które od Godygolda Grzegorza, starosty Podolskiego, swoje procedencya mają, posłował on imieniem Jagiełła Króla na koncylium Konstancyenskie 1416.; bo się i podziś dzień z Godygold piszą. Małachowski w Zbiorze nazwisk Szlacheckich pisze iż herb ten od Kazimierza Sprawiedliwego roku 1180 Gieyszowi nadany.

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Najpełniejszą listę herbownych stworzył Tadeusz Gajl w Herbarzu polskim od średniowiecza do XX wieku z 2007 roku. Lista zawiera 37 nazwisk. Została nieco poszerzona w elektronicznej wyszukiwarce, opartej na tym herbarzu (patrz niżej)[3]:

Aleszewicz, Budrewicz, Drogiejko, Dziad, Dzid, Dzida, Dziel, Eliaszewicz, Fladrzyński, Fledrzyński, Gedygold, Gejsztoft, Gibasiewicz, Gibaszewicz, Giedygołd, Giejsz, Giejsztowt, Gierulski, Giesztowt, Gieysz, Herulski, Iliaszewicz, Iliszewicz, Iljaszewicz, Lenartowicz, Narwojn, Narwoyn, Norwojń, Orwid, Orwidowicz, Orwiel, Orwit, Orwitowicz, Szurowski, Tyc, Tyt, Tytow.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 88.
  2. a b Kasper Niesiecki: Herbarz polski. T. 4. Lipsk: Breitkopf i Heartel, 1841, s. 116.
  3. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 406-539. ISBN 978-83-60597-10-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]