Gierwiały
55°27′07″N 26°25′12″E/55,451944 26,420000| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina |
Nowe Daugieliszki |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Litwy  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°27′07″N 26°25′12″E/55,451944 26,420000
| |
Gierwiały (lit. Gervelės) – wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w starostwie Nowe Daugieliszki.
Nazwa dawniej używana to Gierwiaty[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów zaścianek leżał w granicach Imperium Rosyjskiego[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim[3], w gminie Rymszany[4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 146 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 141 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 5 litewską. Były tu 34 budynki mieszkalne[4]. W 1931 w 32 domach zamieszkiwało 155 osób[1].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Rymszanach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Rymszanach[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 12.
- ↑ Gierwiały, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Rymszany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 498.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 11.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 421.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Gierwiały, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Rymszany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 498.