Hryszkowszczyzna
55°28′08″N 26°30′04″E/55,468889 26,501111| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina |
Rymszany |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Litwy  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°28′08″N 26°30′04″E/55,468889 26,501111
| |
Hryszkowszczyzna (lit. Griškiškė) – wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w starostwie Rymszany.
Nazwa dawniej używana to Gryszkowszczyzna[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów dobra leżały w granicach Imperium Rosyjskiego[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym majątek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim[3], w gminie Rymszany[4].
W Powszechnym Spisie Ludności z 1921 roku spisano majątek i zaścianek łącznie, zamieszkiwało tu 100 osób, 94 były wyznania rzymskokatolickiego a 6 prawosławnego. Jednocześnie 98 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 8 białoruską. Było tu 5 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 majątek liczył 4 domy w których mieszkało 37 osób a zaścianek 2 domy i 13 mieszkańców[1].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Rymszanach. Miejscowości podlegały pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Rymszanach[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 12.
- ↑ Hryszkowszczyzna, dobra, pow. nowoaleksandrowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 193.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 11.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 543.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Hryszkowszczyzna, dobra, pow. nowoaleksandrowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 193.