Merlaniszki I
55°27′00″N 26°23′10″E/55,450000 26,386111| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina |
Daugieliszki Nowe |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Litwy  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°27′00″N 26°23′10″E/55,450000 26,386111
| |
Merlaniszki I (lit. Merlieniškė I) – osada na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w starostwie Daugieliszki Nowe.
Nazwa dawniej używana to Merlaniszki[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów zaścianek leżał w granicach Imperium Rosyjskiego[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim[3], w gminie Rymszany[4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 20 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 3 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 17 litewską. Były tu 3 budynki mieszkalne[4]. W 1931 w 3 domach zamieszkiwało 26 osób[1].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Rymszanach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Rymszanach[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 12.
- ↑ Merlaniszki, zaścianek, pow. nowoaleksandrowski, gm. Rymszany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 317.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 11.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1024.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Merlaniszki, zaścianek, pow. nowoaleksandrowski, gm. Rymszany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 317.