Gino van Kessel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gino van Kessel
Pełne imię i nazwisko

Gino Ronald van Kessel

Data i miejsce urodzenia

9 marca 1993
Alkmaar

Wzrost

182 cm

Pozycja

pomocnik, napastnik

Informacje klubowe
Klub

Gyirmót FC Győr

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
Lata Klub
Kolping Boys
SV Vrone
0000–2008 Telstar
2008–2012 AZ Alkmaar
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2012–2014 AFC Ajax 0 (0)
2013 Almere City (wyp.) 10 (1)
2013–2014 AS Trenčín (wyp.) 25 (10)
2014 Arles-Avignon 14 (2)
2015–2016 AS Trenčín 47 (23)
2016–2018 Slavia Praga 7 (2)
2017 Lechia Gdańsk (wyp.) 3 (0)
2017–2018 Oxford United (wyp.) 23 (3)
2018–2019 KSV Roeselare 14 (1)
2019 Spartak Trnawa 2 (0)
2019 AS Trenčín (wyp.) 13 (3)
2020 AS Trenčín 4 (1)
2020–2021 Olympiakos Nikozja 21 (3)
2021–2022 Dalkurd FF 0 (0)
2022– Gyirmót FC Győr 4 (0)
W sumie: 187 (49)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2015–  Curaçao 24 (8)
  1. Aktualne na: 17 maja 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 17 maja 2022.

Gino Ronald van Kessel (ur. 9 marca 1993 w Alkmaarze) – holenderski piłkarz z Curaçao występujący na pozycji pomocnika lub napastnika w klubie Gyirmót FC Győr. Reprezentant Curaçao.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę piłkarską van Kessel rozpoczął w amatorskich klubach Kolping Boys i SV Vrone. Następnie trenował w juniorach Telstaru oraz AZ Alkmaar. W 2012 został zawodnikiem Ajaksu. W sezonie 2012/2013 został z niego wypożyczony do drugoligowca, Almere City. Zadebiutował w nim 18 stycznia 2013 w przegranym 0:1 domowym meczu z Helmond Sport. W Almere spędził pół sezonu.

Latem 2013 został wypożyczony do słowackiego FK AS Trenčín. 21 lipca 2013 zaliczył w nim swój debiut w pierwszej lidze słowackiej w przegranym 1:2 wyjazdowym meczu ze Spartakiem Trnawa. W sezonie 2013/2014 wywalczył z klubem z Trenczyna wicemistrzostwo Słowacji.

W 2014 odszedł z Ajaksu, do francuskiego drugoligowego klubu AC Arles-Avignon. Swój debiut w nim zanotował 29 sierpnia 2014 w zremisowanym 2:2 wyjazdowym meczu z Nîmes Olympique. W Arles grał przez pół sezonu.

Na początku 2015 ponownie został zawodnikiem FK AS Trenčín. W sezonie 2014/2015 został mistrzem kraju, a w maju 2015 zdobył z tym klubem Puchar Słowacji, pokonując w finale po serii rzutów karnych (po 120 minutach był remis 2:2) drużynę FK Senica. W sezonie 2015/2016 obronił z Trenčínem tytuł mistrzowski, z dorobkiem 17 bramek zostając królem strzelców słowackiej ligi i zdobył Superpuchar Słowacji. W kwietniu 2016 ponownie zdobył Puchar Słowacji (zagrał w zwycięskim 3:1 finale ze Slovanem Bratysława). Łącznie w 47 meczach strzelił dla Trenčína 23 gole[1].

Latem 2016 van Kessel przeszedł do Slavii Praga. Swój debiut w Slavii zaliczył 8 sierpnia 2016 w zremisowanym 2:2 domowym meczu z FK Zlín. W debiucie zdobył gola.

4 lutego 2017 został wypożyczony na pół roku do Lechii Gdańsk[1]. W drużynie zadebiutował 25 lutego 2017 w wygranym 4:2, ligowym meczu z Cracovią i zanotował asystę przy ustalającej wynik spotkania, bramce Grzegorza Wojtkowiaka[2].

Po około półrocznym pobycie w gdańskim klubie był przemiotem kilku transferów i reprezentował barwy klubów angielskich (Oxford United), belgijskich (KSV Roesalare), cypryjskich (Olympiakos Nikozja), słowackich (Spartak Trnawa i ponownie AS Trencin). Obecnie jest zawodnikiem Gyirmót FC Győr, występującego w najwyższej węgierskiej klasie rozgrywkowej.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Curaçao van Kessel zadebiutował 10 czerwca 2015 w zremisowanym 0:0 meczu eliminacji do MŚ 2018 z Kubą, rozegranym w Willemstad.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Slavia Praga[edytuj | edytuj kod]

Trenčín[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Oficjalnie: Gino van Kessel wypożyczony do Lechii Gdańsk!, Dziennik Bałtycki, 2017-02-04 [dostęp 2017-02-05].
  2. Grupa Wirtualna Polska, Gino van Kessel dostał pierwsze minuty w Lechii. „Trener nie ma łatwej pracy podejmując decyzje” – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 25 lutego 2017 [dostęp 2017-02-25] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]