Grażyna Spytek-Bandurska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grażyna Spytek-Bandurska
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowana nauk społecznych
Specjalność: polityka społeczna
Doktorat

22 stycznia 2003 – nauki o polityce
UW

Habilitacja

30 marca 2016 – nauki o polityce
UW

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Wydział

Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych

Grażyna Spytek-Bandurska – polska politolożka i prawniczka, doktor habilitowana nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Badaczka polityki społecznej, w szczególności zagadnień związanych z rynkiem pracy.

Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentką studiów magisterskich na ówczesnym Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW (1997) oraz na Wydziale Prawa i Administracji UW (1999)[1]. W dniu 22 stycznia 2003 uzyskała na WDiNP UW stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie pracy Zwolnienia grupowe z perspektywy rynku pracy - aspekty prawne i społeczne, której promotorką była Małgorzata Szylko-Skoczny[2]. 30 marca 2016 r. uzyskała na tym samym wydziale stopień doktora habilitowanego nauk społecznych w dyscyplinie nauk o polityce na podstawie dorobku naukowego i rozprawy Telepraca jako nietypowa forma zatrudnienia w Polsce. Aspekty prawne i społeczne[2].

Należała do kadry naukowo-dydaktycznej Instytutu Polityki Społecznej UW, gdzie w latach 2004-2012 była kierownikiem studiów podyplomowych[1]. Po reorganizacji wydziału w 2019 r., w ramach której instytuty zostały zastąpione przez katedry, weszła w skład zespołu Katedry Ustroju Pracy i Rynku Pracy[1].

W latach 2001-2016 był ekspertką Konfederacji Lewiatan, brała udział w pracach zespołów problemowych Komisji Trójstronnej[1]. Jest członkinią Rady Ochrony Pracy przy Sejmie RP[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Spytek-Bandurska Grażyna – Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych [online] [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  2. a b Grażyna Spytek-Bandurska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-01-18].[martwy link]