Grotsztaksel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Grotsztaksel – rodzaj żagla trójkątnego, podnoszonego pomiędzy stengą grotmasztu a kolumną fokmasztu. Występuje na jednostkach z ożaglowaniem skośnym (szkuner sztakslowy) oraz rejowym (m.in. bryg, bark, fregata).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy W. Dziewulski: Wiadomości o jachtach żaglowych. Warszawa: Alma-Press, 2008, s. 408. ISBN 978-83-7020-358-0.