Grzawa
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Kościół w Grzawie | |
Państwo | śląskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
ok. 260 m n.p.m. |
Liczba ludności (2006) |
463 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 32 |
Kod pocztowy |
43-227 |
Tablice rejestracyjne |
SPS |
SIMC |
0217076 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata ![]() Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Grzawa (Rdzawa rok 1563, a także 1524, 1568, 1598, Grdzawa rok 1444, 1772, 1790, Rzawa rok 1517, Gzawa rok 1536, Grdziawa rok 1636, także 1721) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie pszczyńskim, w gminie Miedźna.
Nazwa oraz herb
Grzawa jest jedyną w Polsce miejscowością o takiej nazwie. Gdyby w przeszłości jej pisownia nie przechodziła różnych przeinaczeń, dziś wioska zwałaby się zapewne Rdzawą. Ongiś było to określenie koloru wody zabarwionej związkami żelaza. Rdzawką zwano również trzęsawiska ("bażoły") z rdzawą wodą. Trudną grupę spółgłoskową "rdz" zapisywano dawniej różnie, co doprowadziło do obecnej formy, mylnie kojarzonej ze słowem "grzać".
Według niemieckiego językoznawcy Heinricha Adamy nazwa miejscowości wywodzi się natomiast od polskiej nazwy określającej "grząski", błotnisty i "bagnisty grunt"[1]. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu jako najstarszą nazwę miejscowości wymienia Grzasawa podając jej znaczenie "Schlammort" czyli "Błotnista miejscowość"[1].
Historia
W dokumencie sprzedaży dóbr pszczyńskich wystawionym przez Kazimierza II cieszyńskiego w języku czeskim we Frysztacie w dniu 21 lutego 1517 roku wieś została wymieniona jako Rzawa[2].
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Zabytki
Kościół p. w. św. Jana Chrzciciela. Zbudowany na początku XVI wieku, drewniany, konstrukcji zrębowej, z wieżą o konstrukcji słupowej. Jest najstarszą na ziemi pszczyńskiej zabytkową, drewnianą świątynią katolicką.
Osobistości
W Grzawie urodzili się bp. Walenty Wojciech i jego brat Antoni.
Linki zewnętrzne
- ↑ a b Heinrich Adamy: Die Schlesischen Ortsnamen ihre entstechung und bedeutung. Breslau: Verlag von Priebotsch`s Buchhandlung, 1888, s. 31.
- ↑ Ludwik Musioł. Dokument sprzedaży księstwa pszczyńskiego z dn. 21. lutego 1517 R.. „Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku”. R. 2, s. 235–237, 1930. Katowice: nakł. Towarzystwa ; Drukiem K. Miarki.