49°58′55″N 19°02′55″E/49,981944 19,048611Miedźna
| Artykuł |
49°58′55″N 19°2′55″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
49°59'N, 19°3'E, 50°1'N, 19°0'E |
| - błąd |
2328 m |
| Odległość |
194 m |
| wieś | |
 Zabytkowy drewniany kościół | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
1745[1] |
| Strefa numeracyjna |
32 |
| Kod pocztowy |
43-227[2] |
| Tablice rejestracyjne |
SPS |
| SIMC |
0217082 |
Położenie na mapie gminy Miedźna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu pszczyńskiego  | |
| 49°58′55″N 19°02′55″E/49,981944 19,048611
| |
| Strona internetowa | |
Miedźna (niem. Miedzna) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie pszczyńskim, w gminie Miedźna. Siedziba gminy Miedźna.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość została po raz pierwszy wzmiankowana w spisie świętopietrza parafii dekanatu Oświęcim diecezji krakowskiej z 1326 pod dwiema nazwami Medzwna seu [lub] Cuncendorf[3][4].
W dokumencie sprzedaży państwa pszczyńskiego wystawionym przez Kazimierza II cieszyńskiego w języku czeskim we Frysztacie w dniu 21 lutego 1517 roku wieś została wymieniona jako Medna[5].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Miedźna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Szkolnictwo[edytuj | edytuj kod]
W Miedźnej znajduje się szkoła podstawowa im. Powstańców Śląskich (do której uczęszczają uczniowie z okolicznych wsi).
Kościół[edytuj | edytuj kod]
W gminie znajduje się zabytkowy drewniany kościół św. Klemensa z XVII w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 785 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Franciszek Maroń. Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV wieku. „Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV wieku”, s. 101–167, 1969.
- ↑ Monumenta Poloniae Vaticana T.1 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 1, 1207-1344. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 147–150.
- ↑ Ludwik Musioł. Dokument sprzedaży księstwa pszczyńskiego z dn. 21 lutego 1517 R.. „Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku”. R. 2, s. 235–237, 1930. Katowice: nakł. Towarzystwa ; Drukiem K. Miarki.
