Grzegorz Timofiejew

Grzegorz Timofiejew (ur. 11 marca 1908 w Łodzi, zm. 3 października 1962 tamże) – polski poeta, pisarz i tłumacz.

Zarys biograficzny[edytuj | edytuj kod]

Grób Grzegorza Timofiejewa na Cmentarzu Komunalnym na Dołach w Łodzi.

Absolwent filologii polskiej i rosyjskiej na Uniwersytecie Warszawskim; życie jednak połączył z rodzinną Łodzią.

Współzałożyciel grupy literackiej Meteor (1928), redaktor czasopism „Prądy” (1930-1931) i „Wymiary” (1938-1939) i konspiracyjnego „Biuletynu Kujawskiego”. W okresie przedwojennym był obiektem ataków ze strony prasy narodowej^[1] i związanej z OZN^[2].

Aktywny w kulturalnym podziemiu podczas okupacji niemieckiej. W latach 1942–1945 więziony w hitlerowskich obozach koncentracyjnych Auschwitz i Gusen I.

Po wojnie jeden z redaktorów „Łodzi Literackiej” i kierownik teatru Osa w Łodzi.

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Dołach w Łodzi (kwatera VII, rząd 8, grób 23).

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Debiutował w 1930 roku tomikiem wierszy Nie ma mnie w domu. Był także autorem wspomnień: Miłość nie zna zmęczenia (1959), Człowiek jest nagi (1960).

W twórczości Timofiejewa można zauważyć wpływy grupy poetyckiej Skamander i rosyjskich imażynistów.

Laureat łódzkiej nagrody literackiej w 1961.

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

1930: Nie ma mnie w domu (zbiór wierszy)
1935: Inny horyzont
1946: Wysoki płomień. Wiersze z konspiracji i obozu
1954: W stronę jutra
1957: Wiersze dla dzieci
1958: Gorycz wierzbiny
1959: Miłość nie zna zmęczenia (wspomnienia)
1960: Człowiek jest nagi (wspomnienia)
1961: Wiersze wybrane
1964: Trudna wolność (wyd. pośmiertne)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ 'Gazeta Polska' 'podziękowała' Timofiejewowi, „Orędownik”, 69 (94), Łódź, 23 kwietnia 1939, Cytat: Przypominamy, że "Gazeta Polska" przerwała współpracę z p. Grzegorzem Timofiejewem po znanym wypowiedzeniu się "Wymiarów" w sprawie Czecho-Słowacji, których redaktorem wespół z p. T. Sarneckim jest p. Grzegorz. Rzecz znamienna, ze ,,Grafomani" (opinia p. Zawistowskiego) w stylu p. Grzegorza znajdują jeszcze protektorów. Ciekawe, cóż to za protektorzy? Może nam kto wyjaśni? Czy to są osoby prywatne, czy też 'instytucjonalne'? Równocześnie pragniemy się dowiedzieć, czy jeszcze w dalszym ciągu pismo "Wymiary" subwencjonowane fest przez Fundusz Pracy. zarząd miejski i inne czynniki? Od tego wyjaśnienia uzależniamy dalsze kroki. .
↑ Z ostatniej chwili, „Wymiary”, 2 (12), czerwiec-lipiec 1939, Łódź, Cytat: Dnia 14 b.m. zmarła w szpitalu im. gen. Składkowskiego żona redaktora Timofiejewa. Wydarzenie to jest tym tragiczniejsze, że również red. Timofiejew leży ciężko chory w szpitalu im. prez. Mościckiego. Do sytuacji tej w dużej mierze przyczyniły się nieustanne a niesłuszne ataki prasowe na osobę młodego poety. [...] Redakcja „Wymiarów” umieszczając tę wzmiankę, nie może wyrazić swego oburzenia na stosunki w Łodzi, które pozwalają w atmosferze zawiści a rozwijanie się cichych tragedii. .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Chróścielewski: O Grzegorzu Timofiejewie
Portret Timofiejewa i krótka nota biograficzna
Timofiejew Grzegorz. portalwiedzy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)]. – hasło w encyklopedii onet.wiem
Grzegorz Timofiejew – notka biograficzna w portalu lubimyczytac.pl

[1] 'Gazeta Polska' 'podziękowała' Timofiejewowi, „Orędownik”, 69 (94), Łódź, 23 kwietnia 1939, Cytat: Przypominamy, że "Gazeta Polska" przerwała współpracę z p. Grzegorzem Timofiejewem po znanym wypowiedzeniu się "Wymiarów" w sprawie Czecho-Słowacji, których redaktorem wespół z p. T. Sarneckim jest p. Grzegorz. Rzecz znamienna, ze ,,Grafomani" (opinia p. Zawistowskiego) w stylu p. Grzegorza znajdują jeszcze protektorów. Ciekawe, cóż to za protektorzy? Może nam kto wyjaśni? Czy to są osoby prywatne, czy też 'instytucjonalne'? Równocześnie pragniemy się dowiedzieć, czy jeszcze w dalszym ciągu pismo "Wymiary" subwencjonowane fest przez Fundusz Pracy. zarząd miejski i inne czynniki? Od tego wyjaśnienia uzależniamy dalsze kroki. .

[2] Z ostatniej chwili, „Wymiary”, 2 (12), czerwiec-lipiec 1939, Łódź, Cytat: Dnia 14 b.m. zmarła w szpitalu im. gen. Składkowskiego żona redaktora Timofiejewa. Wydarzenie to jest tym tragiczniejsze, że również red. Timofiejew leży ciężko chory w szpitalu im. prez. Mościckiego. Do sytuacji tej w dużej mierze przyczyniły się nieustanne a niesłuszne ataki prasowe na osobę młodego poety. [...] Redakcja „Wymiarów” umieszczając tę wzmiankę, nie może wyrazić swego oburzenia na stosunki w Łodzi, które pozwalają w atmosferze zawiści a rozwijanie się cichych tragedii. .

[1]

[2]