Gustaw Bojanowski
Gustaw Junosza Bojanowski (ur. 28 września 1889 w Gołuchowie, zm. 17 grudnia 1957 w Ostrowie Wielkopolskim) – polski poeta i prozaik, działacz społeczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Stefana Bojanowskiego h. Junosza (1850–1910) i Heleny Zabłockiej h. Łada (1859–1929)[1]. Ukończył Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie i Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na studiach dał się poznać jako utalentowany malarz, Józef Mehoffer proponował mu studia malarskie (Bojanowski odmówił). Od I wojny światowej w Ostrowie Wielkopolskim. W latach międzywojennych pracował w administracji państwowej, był referendarzem, później wicestarostą powiatowym w Ostrowie. Działał społecznie, prowadził odczyty, publikował w miejscowej prasie, oraz pisał i wydawał książki, głównie romanse.
Od 25 lutego 1925 był mężem Marii Niegolewskiej h. Grzymała (1904-1990), z którą mieli córkę Helenę (1926-2015) oraz synów Bogusława (1931-1994) i Rafała (1937–2005)[1].
II wojnę światową spędził w Rumunii. Od tego czasu rozpoczyna się okres, w którym powstały najwartościowsze w twórczości autora teksty, w których zawarł wątki historyczne, odwoływał się do formy gawędy, przypowieści. Po wojnie w Ostrowie Wielkopolskim prowadził sklep z zabawkami.
Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek[2].
- Rękopis dla wnuków 1955,
- Śladem wędrowników 1955,
- Tydzień w Antoninie 1956,
- Wskrzeszenie:
- Koniec sielanki,
- Rozbitki,
- Pax,
- Łan pszenicy,
- Dookoła legendy,
- Rzecz o Mickiewiczu,
- Pochodnia.
Zmarł 17 grudnia 1957 w Ostrowie Wielkopolskim. Pochowany w grobowcu rodzinnym na zabytkowym Starym Cmentarzu (sektor 6-B-1_3)[3].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 11 listopada 1934[4], 1 lipca 1939[5])
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Gustaw Bojanowski jest patronem jednej z ulic w Ostrowie Wielkopolskim oraz Biblioteki Publicznej Gminy Przygodzice[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gustaw Bojanowski z Bojanowa h. Junosza [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2020-12-07] .
- ↑ Cenzura PRL, posłowie Zbigniew Żmigrodzki, Wrocław 2002, s. 6.
- ↑ Cmentarz zabytkowy w Ostrowie - wyszukiwarka osób pochowanych [online], ostrow.grobonet.com [dostęp 2021-12-31] .
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 340 „za zasługi na polu pracy samorządowej i społecznej”.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 153, poz. 364 „za zasługi w służbie państwowej”.
- ↑ Biblioteka Publiczna Gminy Przygodzice im. Gustawa Bojanowskiego [online], www.przygodzice.naszabiblioteka.com [dostęp 2020-12-07] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Grzegorczyk, Twórcy i badacze kultury zmarli w latach 1956–1967, część I, Warszawa 1986, s. 63–64.
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego (okres zaborów)
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Autorzy objęci zapisem cenzury w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
- Bojanowscy herbu Junosza
- Ludzie związani ze szkołą im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie
- Odznaczeni dwukrotnie Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na Starym Cmentarzu w Ostrowie Wielkopolskim
- Polscy pisarze współcześni
- Wicestarostowie powiatowi II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1889
- Zmarli w 1957