HD 10180

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HD 10180
Ilustracja
HD 10180 i jej otoczenie, układ planetarny nie jest widoczny (ESO)
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wąż Wodny

Rektascensja

01h 37m 53,5763s

Deklinacja

-60° 30′ 41,499″

Odległość

127 ly
39,4 pc

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

G1V

Masa

1,062 ± 0,017 M

Promień

1,20 ± 0,318 R

Temperatura

5911 K

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J01375356-6030414
Cordoba Durchmusterung: CD -61 285
Boss General Catalogue: GC 1984
Katalog Hipparcosa: HIP 7599
SAO Star Catalog: SAO 248411
CPC 20.1 322, CPD-61 124, GSC 08850-01715, HIC 7599, PPM 352502, SKY# 2452, SPOCS 88, SRS 3926, TYC 8850-1715-1

HD 10180 – gwiazda typu widmowego G znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego w odległości około 127 lat świetlnych od Ziemi. Gwiazda HD 10180 posiada układ planetarny składający się co najmniej z 6, a być może nawet z 9 planet[1]. Jest to najliczniejszy znany układ planetarny poza Układem Słonecznym, a być może nawet liczniejszy. Jego konfiguracja jest jednak zupełnie inna, orbity planet są dużo ciaśniejsze.

Zespół astronomów przez sześć lat prowadził obserwacje gwiazdy za pomocą teleskopu o średnicy 3,6-metra należącego do Obserwatorium La Silla, będącego własnością Europejskiego Obserwatorium Południowego. Korzystano z zamontowanego na teleskopie niezwykle precyzyjnego spektrografu HARPS. Pozwoliło to na wykonanie 190 pomiarów prędkości radialnych HD 10180. Analiza pozyskanych danych wykazała niewielkie ruchy gwiazdy spowodowane oddziaływaniem grawitacyjnym okrążających ją planet[2].

Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]

Artystyczna wizja układu planetarnego HD 10180 (ESO)
Orbity planet układu HD 10180

Planety należące do układu planetarnego HD 10180 mają masy od 1,35 do 64 mas Ziemi, z czego trzy mają masy porównywalne z Ziemią, pięć ma masy zbliżone do masy Neptuna, a najmasywniejsza jest porównywalna z Saturnem. Okresy ich obrotu wokół gwiazdy wynoszą od 1 do 2222 dni, a ich odległości mieszczą się w zakresie od 0,002 do 3,4 jednostki astronomicznej od centralnej gwiazdy. Najlżejsze z planet muszą jeszcze zostać w pełni potwierdzone przez obserwacje zmian prędkości radialnej gwiazdy.

W kwietniu 2012 ogłoszono możliwe odkrycie planet HD 10180 i oraz HD 10180 j[1].

Towarzysz
Masa
(MJ)
Okres orbitalny
(dni)
Półoś wielka
(au)
Ekscentryczność
b (niepotwierdzona) 0,00424755 1,177662 ± 0,000090 0,02225 ± 0,00035 0,0000 ± 0,0025
c 0,041217 5,75962 ± 0,00029 0,0641 ± 0,0010 0,045 ± 0,026
i (niepotwierdzona) 0,006 +0,005−0,0057 9,655 +0,022−0,072 0,0904 +0,0043−0,0047 0,05 +0,23−0,05
d 0,03696945 16,3570 ± 0,0042 0,1286 ± 0,0020 0,088 ± 0,041
e 0,07897304 49,747 ± 0,023 0,2699 ± 0,0042 0,026 ± 0,036
j (niepotwierdzona) 0,016 +0,0186−0,01 67,55 +1,28−0,88 0,33 +0,017−0,016 0,07 +0,12−0,07
f 0,07519743 122,72 ± 0,19 0,4929 ± 0,0078 0,135 ± 0,046
g 0,06733159 602 ± 11 1,422 ± 0,026 0,19 ± 0,14
h 0,20262404 2222 ± 106 3,40 ± 0,11 0,080 ± 0,070


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mikko Tuomi, Evidence for 9 planets in the HD 10180 system, „Astronomy & Astrophysics”, 543, 2012, DOI10.1051/0004-6361/201118518, arXiv:1204.1254v1 [astro-ph.EP] [dostęp 2017-01-10] (ang.).
  2. C. Lovis, D. Ségransan, M. Mayor, S. Udry i inni. The HARPS search for southern extra-solar planets XXVII. Up to seven planets orbiting HD 10180: probing the architecture of low-mass planetary systems. „Astronomy & Astrophysics”, 2010-08-13. ESO. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]