Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2016 – bieg na 1500 m mężczyzn
|
|
|---|---|
|
|
|
Bieg na 1500 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas halowych lekkoatletycznych mistrzostw świata w Oregon Convention Center w Portland.
Tytułu mistrzowskiego z 2014 roku nie obronił Dżibutyjczyk Ayanleh Souleiman.
Minimum kwalifikacyjne[edytuj | edytuj kod]
Aby zakwalifikować się do mistrzostw, należało wypełnić minimum kwalifikacyjne wynoszące 3:39,50 (hala) lub 3:33,00 na otwartym stadionie (uzyskane w okresie od 1 stycznia 2015 do 7 marca 2016)[1].
Terminarz[edytuj | edytuj kod]
| Data | Godzina[a] | |
|---|---|---|
| 17 marca | 18:20[2] | Eliminacje |
| 19 marca | 14:05[2] | Finał |
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
W poniższej tabeli przedstawiono (według stanu przed rozpoczęciem mistrzostw) halowe rekordy świata[3], poszczególnych kontynentów[3] oraz halowych mistrzostw świata[3].
| Zawodnik | Wynik | Miejsce | Data | |
|---|---|---|---|---|
| Halowy rekord świata |  Hicham El Guerrouj
|
3:31,18 |  Stuttgart
|
2 lutego 1997(dts) |
| Rekord halowych mistrzostw świata |  Haile Gebrselassie
|
3:33,77 |  Glasgow
|
20 lutego 2016(dts) |
| Halowy rekord Afryki | Hicham El Guerrouj
|
3:31,18 | Stuttgart
|
2 lutego 1997(dts) |
| Halowy rekord Ameryki Południowej |  Iván López
|
3:39,39 |  Sabadell
|
19 lutego 2016(dts) |
| Halowy rekord Ameryki Północnej |  Galen Rupp
|
3:34,78 | Boston
|
26 stycznia 2013(dts) |
| Halowy rekord Australii i Oceanii |  Nick Willis
|
3:35,80 | Birmingham
|
20 lutego 2010(dts) |
| Halowy rekord Azji |  Belal Mansoor Ali
|
3:36,28 |  Sztokholm
|
20 lutego 2007(dts) |
| Halowy rekord Europy | Andrés Manuel Díaz
|
3:33,32 |  Pireus
|
24 lutego 1999(dts) |
Listy światowe[edytuj | edytuj kod]
Tabela przedstawia 10 najlepszych wyników uzyskanych w sezonie halowym 2016 przed rozpoczęciem mistrzostw[4].
| Lp. | Zawodnik | Wynik | Data | Miejsce |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Abdalaati Iguider |
3:34,94 | 20 lutego | Glasgow
|
| 2. | Matthew Centrowitz |
3:35,91 | 20 lutego | Nowy Jork
|
| 3. | Nick Willis |
3:36,12 | 20 lutego | Nowy Jork
|
| 4. |  Ayanleh Souleiman |
3:36,30 | 20 lutego | Glasgow
|
| 5. |  Mohamad Al-Garni |
3:36,35 | 20 lutego | Doha
|
| 6. | Benson Kiplagat Seurei |
3:37,08 | 20 lutego | Doha
|
| 7. | Said Aden Said |
3:37,29 | 20 lutego | Doha
|
| 8. | Musaab Adam Ali |
3:37,30 | 20 lutego | Doha
|
| 9. |  Bethwell Birgen |
3:37,55 | 20 lutego | Glasgow
|
| Vincent Kibet |
3:37,55 | 20 lutego | Glasgow
|
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
| CR – rekord mistrzostw | NR – rekord kraju | AR – rekord kontynentu | SB – najlepszy wynik w sezonie | PB – rekord życiowy |
Eliminacje[edytuj | edytuj kod]
Awans: Pierwszych trzech z każdego biegu (Q) oraz trzech z najlepszymi czasami wśród przegranych (q). Źródło: IAAF[5]
| Pozycja | Bieg | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 2 | Ayanleh Souleiman | Dżibuti |
3:41,04 | Q |
| 2. | 2 | Chris O’Hare | Wielka Brytania |
3:41,09 | Q |
| 3. | 2 | Robby Andrews | Stany Zjednoczone |
3:41,21 | Q |
| 4. | 2 | Aman Wote | Etiopia |
3:41,25 | q |
| 5. | 2 | Vincent Kibet | Kenia |
3:41,42 | q |
| 6. | 2 | Nick Willis | Nowa Zelandia |
3:41,53 | q |
| 7. | 2 | Marc Alcalá | Hiszpania |
3:42,02 | |
| 8. | 1 | Matthew Centrowitz | Stany Zjednoczone |
3:47,15 | Q |
| 9. | 1 | Dawit Wolde | Etiopia |
3:47,24 | Q |
| 10. | 1 | Jakub Holuša |  Czechy |
3:47,62 | Q |
| 11. | 1 | Iván López | Chile |
3:48,63 | |
| 12. | 1 | Charlie Grice | Wielka Brytania |
3:49,03 | |
| 13. | 1 | Bethwell Birgen | Kenia |
3:49,35 | |
| 14. | 2 | Erick Rodriguez |  Nikaragua |
3:58,37 | 
|
| – | 1 | Manuel Olmedo | Hiszpania |
DNF |
Finał[edytuj | edytuj kod]
Źródło: IAAF[6]
| Pozycja | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
 |
Matthew Centrowitz | Stany Zjednoczone |
3:44,22 | |
 |
Jakub Holuša | Czechy |
3:44,30 | |
 |
Nick Willis | Nowa Zelandia |
3:44,37 | |
| 4. | Robby Andrews | Stany Zjednoczone |
3:44,77 | |
| 5. | Dawit Wolde | Etiopia |
3:44,81 | |
| 6. | Aman Wote | Etiopia |
3:44,86 | |
| 7. | Vincent Kibet | Kenia |
3:45,17 | |
| 8. | Chris O’Hare | Wielka Brytania |
3:46,50 | |
| 9. | Ayanleh Souleiman | Dżibuti |
3:53,69 |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ IAAF WORLD INDOOR CHAMPIONSHIPS Portland, USA 17-20 March 2016: ENTRY STANDARDS (as approved by IAAF Council in April 2015) [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-11] (ang.).
- ↑ a b TIMETABLE BY DAY – IAAF WORLD INDOOR CHAMPIONSHIPS PORTLAND (OREGON CONVENTION CENTER), OR, UNITED STATES 17 MAR 2016 – 20 MAR 2016 [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-16] (ang.).
- ↑ a b c MEN'S INDOOR 1500 METRES – RECORDS [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-26] (ang.).
- ↑ SENIOR INDOOR 2016 – 1500 METRES MEN [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (ang.).
- ↑ IAAF: IAAF World Indoor Championships – Portland (USA) – 17-20 March 2016 – SUMMARY – 1500 Metres Men – Round 1. media.aws.iaaf.org, 2016-03-18. [dostęp 2016-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-26)]. (pol.).
- ↑ IAAF: IAAF World Indoor Championships – Portland (USA) – 17-20 March 2016 – RESULTS – 1500 Metres Men – Final. media.aws.iaaf.org, 2016-03-20. [dostęp 2016-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-26)]. (pol.).
| Mężczyźni | |
|---|---|
| Kobiety |
