Przejdź do zawartości

Harold Fischer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harold Fischer
Hal
10 zwycięstw
Ilustracja
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1925
Lone Rock

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 2009
Las Vegas

Przebieg służby
Lata służby

1943–1978

Siły zbrojne

 US Navy
 US Air Force

Główne wojny i bitwy

wojna koreańska

Odznaczenia
Krzyż Wybitnej Służby (Stany Zjednoczone) Srebrna Gwiazda (Stany Zjednoczone) Zaszczytny Krzyż Lotniczy (Stany Zjednoczone)

Harold E. Fischer junior (ur. 8 maja 1925, zm. 30 kwietnia 2009 w Las Vegas) – amerykański pilot wojskowy, as myśliwski w wojnie koreańskiej (dziesięć zwycięstw powietrznych).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1944 roku Fischer zaciągnął się do marynarki wojennej, ale wskutek zakończenia działań wojennych został zdemobilizowany, nim wziął udział w walce[1]. Kilka lat później wstąpił do piechoty, a następnie przeniósł się do wojsk lotniczych[1].

Od wiosny 1951 roku brał udział w wojnie koreańskiej, początkowo latając na uderzeniowych F-80 Shooting Starach, a później na myśliwskich F-86 Sabre’ach[1]. Pierwsze zwycięstwo powietrzne odniósł 26 listopada 1952 roku (zestrzelił MiG-a-15)[1]. 24 stycznia roku następnego zapisał sobie na konto piąte zwycięstwo, dające symboliczny tytuł asa[1]. Do 21 marca strącił w sumie dziesięć MiG-ów-15 (w tym 16 lutego dwa jednego dnia)[1].

7 kwietnia 1953 roku Fischer sam padł ofiarą MiG-a-15[1]. Zestrzelił go najprawdopodobniej chiński pilot Han Decai (Han i Fischer spotkali się twarzą w twarz ponad czterdzieści lat później)[1]. Fischer katapultował się i wylądował ze spadochronem na północnym brzegu Yalu Jiang[1][2]. Wkrótce został pojmany przez Chińczyków[1]. Mimo że wojna dobiegła końca niedługo później, Fischera trzymano w więzieniu aż do maja 1955 roku[1]. Przetrzymywano go w bardzo trudnych warunkach, a po nieudanej próbie ucieczki – także torturowano[1][2].

24 maja Fischer razem z trzema innymi amerykańskimi pilotami więzionymi w Chinach stanął przed sądem w Pekinie[1][2]. Wszystkich uznano za winnych naruszenia przestrzeni powietrznej Chin i użycia broni biologicznej i deportowano do Hongkongu, skąd wrócili do ojczyzny[1][2]. Dwa miesiące później Fischer wrócił do służby czynnej[1].

W późniejszym okresie brał udział w wojnie wietnamskiej[1][2]. Odszedł z wojska w stopniu pułkownika w 1978 roku[1]. Wśród jego odznaczeń znajdują się Srebrna Gwiazda, Zaszczytny Krzyż Lotniczy i Krzyż za Wybitną Służbę[2].

Miał trzy żony (z każdą się rozwiódł), trzech synów, dwie córki i pięcioro wnuków[2]. Zmarł 30 kwietnia 2009 roku w Las Vegas[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q Łukasz Golowanow: Harold Fischer. Sylwetka asa myśliwskiego. Konflikty.pl, 13 września 2016. [dostęp 2016-09-30].
  2. a b c d e f g h Dennis Hevesi: Harold E. Fischer Jr., an American Flier Tortured in a Chinese Prison, Dies at 83. nytimes.com, 8 maja 2009. [dostęp 2016-09-30]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]