Hartmut von Hentig

Hartmut von Hentig
	; Hartmut von Hentig, 1972
Data i miejsce urodzenia	23 września 1925 ; Poznań
Zawód, zajęcie	pedagog

Hartmut von Hentig (ur. 23 września 1925 w Poznaniu) – niemiecki pedagog^[1]^[2].

Jego ojcem był niemiecki dyplomata Werner Otto von Hentig, który w latach 1924–1927 pełnił funkcję konsula generalnego w Poznaniu. Jako syn dyplomaty Hartmut von Hentig przebywał wraz z ojcem m.in. w San Francisco, Bogocie i Amsterdamie. Po powrocie w 1937 roku do Berlina uczył się we Französisches Gymnasium. Podczas II wojny światowej, od 1943 roku służył najpierw w Reichsarbeitsdienst (organizacji przystosowania obywatelskiego i wojskowego młodzieży w III Rzeszy), a następnie w Wehrmachcie. Od maja do września 1945 przebywał w amerykańskiej niewoli^[2].

Od 1945 do 1948 roku studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie w Getyndze, a w latach 1949–1953 kontynuował naukę kolejno w Elizabethtown College w Pensylwanii oraz na Uniwersytecie Chicagowskim. W czerwcu 1953 roku uzyskał stopień doktora, a miesiąc później powrócił do Republiki Federalnej Niemiec. Od 1953 do 1955 pracował jako nauczyciel-wychowawca w szkole Birklehof w Hinterzarten, a w latach 1955–1956 ponownie studiował w Getyndze. W 1956 i 1957 roku zdał państwowe egzaminy nauczycielskie. Od 1957 roku pracował w Uhland-Gymnasium w Tybindze^[2]. Od 1963 roku był profesorem Uniwersytetu w Getyndze, a od 1968 Uniwersytetu w Bielefeld^[1]. Od 1974 roku był kierownikiem naukowym Szkoły Eksperymentalnej Uniwersytetu w Bielefeld^[1]^[2]. W 1988 roku przeszedł na emeryturę^[2].

Zainteresowania naukowe von Hentiga koncentrują się wokół podstaw teoretycznych pedagogiki. Zajmuje się zagadnieniami pedagogiki ogólnej oraz teorią szkół ponadgimnazjalnych. Hartmut von Hentig jest twórcą, wprowadzonej w życie, koncepcji Humane Schule, czyli szkoły zhumanizowanej, która to koncepcja zyskała szeroki rozgłos na świecie^[1].

Wybrane publikacje

Probleme des altsprachlichen Unterrichts, 1960
Wie hoch ist die höhere Schule?, 1962
Das Bielefelder Laborschule, 1971.
Was ist eine humane Schule?, 1976
Die entmutigte Republik, 1980
Die Krise des Abiturs und eine Alternative, 1981
Erkennen durch Handeln, 1982
Das allmähliche Verschwinden der Wirklichkeit, 1984
Arbeit am Frieden, 1987
Die Schule neu denken, 1993
Bildung. Ein Essay, 1996
Kreativität: hohe Erwartung an einen schwachen Begriff, 1998^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 125. ISBN 83-88149-41-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Kurzbiographie Prof. Dr. Dres. h.c. Hartmut von Hentig. Bibliothek für Bildungsgeschichtliche Forschung. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-23)].

Linki zewnętrzne

Hartmut von Hentig w Deutsche Digitale Bibliothek

[okon-1] Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 125. ISBN 83-88149-41-5.

[Kurzbiographie-2] Kurzbiographie Prof. Dr. Dres. h.c. Hartmut von Hentig. Bibliothek für Bildungsgeschichtliche Forschung. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-23)].

[1]

[2]