Przejdź do zawartości

Helena Skłodowska-Szalay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helena Skłodowska-Szalay
Ilustracja
przed 1914
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1866
Warszawa, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1961
Warszawa, Polska

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

nauczycielka, pedagog

Narodowość

polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Helena Skłodowska-Szalay, także Szalayowa (ur. 20 kwietnia 1866 w Warszawie, zm. 6 lutego 1961 tamże) – polska nauczycielka, wizytatorka warszawskich szkół, działaczka oświatowa, członkini kobiecego komitetu wyborczego Unii Narodowo-Państwowej w 1922 roku[1].

Siostra Marii Skłodowskiej-Curie i Bronisławy Dłuskiej. Wyszła za mąż za Stanisława Szalaya (1867–1920), warszawskiego fotografa, z którym miała córkę Hannę - która była matką Marii Elżbiety, żoną Jerzego Staniszkisa[2].

Autorka wspomnień o Marii Skłodowskiej-Curie, Ze Wspomnień o Marii Skłodowskiej-Curie (Nasza Księgarnia, Warszawa 1958).

Została pochowana w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 164-3-20,21)[3].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Obywatelki! [Inc.:] 5-go listopada stajemy do urny wyborczej! [...] [1922]
  2. Helena Skłodowska h. Dołęga. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-06-24].
  3. Cmentarz Stare Powązki: SKŁODOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-10-06].
  4. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy społeczno-oświatowej”

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]