Helga Hoffmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helga Hoffmann
Data i miejsce urodzenia

24 września 1937
Saarbrücken

Wzrost

168 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
Reprezentacja  Niemcy
brąz Belgrad 1962 pięciobój
Reprezentacja  RFN
brąz Budapeszt 1966 skok w dal
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN)

Helga Hoffmann po mężu Bühler (ur. 24 września 1937 w Saarbrücken[1]) – niemiecka lekkoatletka, dwukrotna medalistka mistrzostw Europy i trzykrotna olimpijka. W czasie swojej kariery reprezentowała Republikę Federalną Niemiec.

Przez większość kariery startowała pod panieńskim nazwiskiem. Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie wystąpiła w reprezentacji Protektoratu Saary. Zajęła 14. miejsce w skoku w dal, a sztafeta 4 × 100 metrów z jej udziałem odpadła w przedbiegach, choć ustanowiła rekord kraju z czasem 48,3 s[2].

Wystąpiła we wspólnej reprezentacji Niemiec na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne zajmując 10. miejsce w finale skoku w dal[1]. Na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie zajęła 7. miejsce w tej konkurencji[3].

Była szósta w finale skoku w dal na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie[1]. Zdobyła brązowy medal w pięcioboju na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie, a w skoku w dal zajęła 5. miejsce[4]. Zajęła 6. miejsce w pięcioboju i 8. miejsce w skoku w dal na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio. W 1965 została wybrana najlepszą sportsmenką RFN i otrzymała odznaczenie Srebrnego Liścia Laurowego[1]

Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie Hoffmann startowała w reprezentacji RFN. Wywalczyła brązowy medal w skoku w dal[5]. W tym samym roku została ponownie wybrana najlepszą sportsmenką RFN (razem z inną lekkoatletką Karin Frisch)[1].

Była mistrzynią RFN w skoku w dal w latach 1957, 1961–1964 i 1966, wicemistrzynią w 1958, 1960 i 1965 oraz brązową medalistką w 1956[6]. W pięcioboju była mistrzynią w 1961, 1963 i 1964 oraz wicemistrzynią w 1960 i 1962[7]. W hali była mistrzynią RFN w skoku w dal w latach 1960–1964[8].

Helga Hoffmann trzykrotnie poprawiała rekord RFN w skoku w dal do wyniku 6,45 m 13 września 1964 w Łodzi; ustanowiła również rekord w pięcioboju z wynikiem 4656 punktów 27 maja 1962 w Lörrach[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Helga Hoffmann [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-08] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, 508 i 509 [dostęp 2018-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 514 [dostęp 2018-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, 521 i 522 [dostęp 2018-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 529 [dostęp 2018-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Weitsprung – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-12] (niem.).
  7. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Mehrkampf – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-12] (niem.).
  8. Deutsche Hallen – Leichtathletik - Meisterschaften (Weitsprung - Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-12] (niem.).
  9. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 296 i 346. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).