Hemimycena hirsuta
_Singer_1002669.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Hemimycena hirsuta |
| Nazwa systematyczna | |
| Hemimycena hirsuta (Peck) Lüderitz & H. Lehmann Agaric. mod. Tax., Edn 4 (Koenigstein): 397 (1986) | |
_Singer_866805.jpg)
Hemimycena hirsuta (Peck) Lüderitz & H. Lehmann – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Atheniella, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1875 r. Heinrich Julius Tode, nadając mu nazwę Helotium hirsutum. Obecną nazwę nadali mu M. Lüderitz i H. Lehmann w 1986 r.[1]
Ma 12 synonimów. Niektóre z nich:
- Delicatula hirsuta (Tode) Cejp 1929
- Hemimycena crispula (Quél.) Singer 1943
- Mycena crispula (Quél.) Kühner 1938[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz o średnicy 2 mm, wypukły z prostym brzegiem, higrofaniczny, biały, owłosiony. Blaszki prawie zredukowane, bardzo rzadkie, nie dochodzące do brzegu kapelusza, białe. Trzon 8 × 0,2 mm, nitkowaty, owłosiony, biały[3].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki 20–27 × 5,5–7 μm, 4-zarodnikowe, maczugowate. Cystyd brak. Zarodniki 7,5–8,6 × 4–5 μm, Q = 1,8, szeroko elipsoidalne, jajowate, cienkościenne, szkliste. Skórka typu cutis, składająca się z promieniście ułożonych, szklistych, lekko grubościennych, cylindrycznych strzępek o szerokości 3–6 μm z licznymi, krótkimi naroślami. Pileocystydy 60–100 × 3–6 μm, obfite,, grubościenne, szkliste, szydłokształtne lub wąsko wrzecionowate z grzybkowatym wierzchołkiem, często z falistymi ścianami i nieregularnymi naroślami. Kaulocystydy 25–70 × 3–8 μm, liczne, kształtem zbliżone do pileocystyd, grubościenne, szkliste. Strzępki ze sprzążkami[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Najwięcej stanowisk podano w Ameryce Północnej i Europie, poza tym pojedyncze w Ameryce Połudnowej, Australii, Azji i na Nowej Zelandii. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez W. Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych podstawczaków Polski[5], po raz pierwszy jego stanowiska w Polsce podano w 2009 r. pod nazwą Hemimycena crispula[6].
Grzyb saprotroficzny. Występuje na resztkach roślinnych[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ a b c Ekaterina F. Malysheva, Olga V. Morozova, Notes on Hemimycena from European Russia, „Czech Mycol.”, 61 (1), 2009, s. 27–71 [dostęp 2023-03-04].
- ↑ Występowanie Hemimycena hirsuta na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-03].
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04].