Henryk Krasiński
 Ślepowron | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1804 |
| Data i miejsce śmierci |
16 września 1876 |
| Ojciec |
Chryzanty Wilhelm Ignacy Krasiński |
| Matka |
Ludwika Orzeszko |
| Odznaczenia | |
| |
Henryk Krasiński herbu Ślepowron (ur. 15 lipca 1804 w Laskowicach, powiat piński, zm. 16 września 1876 w Londynie[1]) – oficer, pisarz, emigrant.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Chryzantego Wilhelma Ignacego Korwin-Krasińskiego h. Ślepowron (1777–1818) i Ludwiki Orzeszko (1785–1842). Podporucznik armii Królestwa Polskiego w 1828, kapitan w armii powstania listopadowego w 1831. Po zakończeniu powstania wyemigrował do Anglii. Odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari przez gen. Ramorino[1].
Autor napisanej po francusku książki Le célèbre Vitold, grand-duc de Lithuanie : précédé de notions sur la Samogitie wydanej w 1834 w Paryżu[2].
Pochowany w Londynie na cmentarzu St. Patrick's RC Leytonstone.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mieczysław Paszkiewicz, Henryk Krasiński, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XV, 1970.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dzieła Henryka Krasińskiego w bibliotece Polona