Przejdź do zawartości

Henryk Sytner

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Sytner
Data i miejsce urodzenia

1937
Kalisz

Zawód, zajęcie

dziennikarz radiowy

Pracodawca

Sztandar Młodych, Polskie Radio Program I, Polskie Radio Program III

Rodzice

Leon

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę

Henryk Jerzy Sytner (ur. w 1937 w Kaliszu) – polski dziennikarz radiowy, promotor uprawiania sportu i turystyki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie żydowskiej. Syn Leona[1][a]. W okresie II wojny światowej, będąc dzieckiem, przebywał w niemieckim w obozie pracy w Pionkach, skąd po ukończeniu 7 lat, został wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie doczekał wyzwolenia przez Armię Czerwoną[2].

Pracował m.in. w dziale miejskim i sportowym czasopisma „Sztandar Młodych”. Studiował też aktorstwo[3]. Od 1962[4] związany z Polskim Radiem, początkowo pracował w Programie I, od 1982 w Programie III (Trójce)[5].

Od 1970 (początkowo w „Studiu Młodych”, później w Programie III) popularyzuje jazdę na rowerze. Organizator m.in. corocznej akcji-konkursu dla młodzieży Wakacje na dwóch kółkach, podczas których namawia do wycieczek rowerowych i przesyłania z nich sprawozdań. Zwycięzcy – autorzy najlepszych relacji w nagrodę wyjeżdżają na rowerach w ciekawe rejony świata. W 2018 r. odbyła się 48. edycja konkursu. Inne autorskie radiowe audycje to Gimnastyka Henryka, Medal dla każdego i Wiadomości dla narciarzy.

Jest też instruktorem narciarskim. Od 1981 organizator „trójkowych” obozów narciarsko-tanecznych na Hali Szrenickiej w Karkonoszach. Inspirator związków Trójki ze Szklarską Porębą, nazywaną Zimową Stolicą Trójki. W 2001 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Szklarskiej Poręby[6].

Wystąpił w filmie Tadeusza Chmielewskiego Nie lubię poniedziałku. Juror tanecznego Konkursu rock'n'rolla im. Billa Haleya[7]. W 2014 ukazała się jego książka pt. Henryka Sytnera wakacje na dwóch kółkach[8].

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1998)[9], Krzyżem Kawalerskim (2005)[10] i Oficerskim (2015) Orderu Odrodzenia Polski[11], Złotym Medalem za Długoletnią Służbę (2012) i Złotym Mikrofonem Polskiego Radia (2014)[5].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Leon (Lejb, Lajb) Sytner był adwokatem, pierwszym prezesem kaliskiego klubu sportowego Makabi Kalisz, założonego 20 stycznia 1932 roku - Wirtualny Sztetl "Makabi Kalisz".

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Postanowienie Prezydenta RP z 19 lutego 1998 r. o nadaniu odznaczeń. Sejm RP. [dostęp 2019-11-20]. (pol.).
  2. ↑ Marek Majewski: Transport śmierci. Nad Zagożdżonką, 2014-07-14. [dostęp 2018-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-18)].
  3. ↑ Henryk Sytner w "Godzinie Prawdy". Polskie Radio SA, 2014-04-24. [dostęp 2018-08-17].
  4. ↑ 22 małżeństwa Henryka Sytnera. [w:] Trzecia strona medalu [on-line]. Polskie Radio SA, 2012-10-30. [dostęp 2018-08-17].
  5. ↑ a b Henryk Sytner. [w:] Trójkofan [on-line]. Polskie Radio SA. [dostęp 2018-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-28)].
  6. ↑ Stolica Radiowej Trójki [online], szklarskaporeba.pl [dostęp 2020-10-08] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-24].
  7. ↑ Henryk Sytner. [w:] Ludzie Polskiego Radia [on-line]. Polskie Radio SA. [dostęp 2018-08-17].
  8. ↑ Robert "Robb" Maciąg, Henryk Sytner, Henryka Sytnera wakacje na dwóch kółkach, Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2014, s. 256, ISBN 978-83-246-7421-3.
  9. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 lutego 1998 r. o nadaniu odznaczeń, poz. 12 (M.P. z 1998 r. nr 16, poz. 248).
  10. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 września 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń, poz. 39 (M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1174).
  11. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 lipca 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń, poz. 3 (M.P. z 2015 r. poz. 889).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henryk_Sytner&oldid=73658166”