Hala Szrenicka
Hala Szrenicka (niem. Grenzwiese, cz. Jeřábi louka) – położona na wysokości od 1 150 do 1 300 m n.p.m. jest wysokogórską łąką torfową, rozciągająca się po obu stronach głównego grzbietu Karkonoszy (szlaki ze Szklarskiej Poręby)[1].
Położenie i opis[edytuj | edytuj kod]
Początkowo była to naturalna łąka górska, która została powiększona przez wypasy owiec[2]. Pod koniec XVIII wieku (1787) zbudowano tu chatę pasterską zwaną Nową Śląską Budą[3], która została przekształcona w schronisko na Hali Szrenickiej[2]. Naturalna roślinność Hali Szrenickiej została zniszczona, obecnie dominuje roślinność synatropijna spowodowana nadmiernym użyźnieniem gleby, np. szczaw alpejski czy bliźniczka psia trawka[1].
W latach 1891-1936 funkcjonowała tu opadowa stacja meteorologiczna położona na wysokości 1 190 m n.p.m. (50°48′N 15°30′E/50,800000 15,500000), obecnie nieczynna. Średnia roczna suma opadów wynosiła 1 289 mm. Najwięcej opadów notowano latem: czerwiec 129 mm, lipiec 137 mm i sierpień 133 mm. Na przełomie zimy i wiosny relatywnie było ich najmniej: luty i marzec po 79 mm oraz kwiecień 83 mm.[4].
Na hali istnieją dobre warunki narciarskie, istnieją liczne trasy zjazdowe i wyciągi zarządzane przez firmę SkiArena Szrenica[2]. Jeden z wyciągów po polskiej stronie dochodzi prawie pod sam szczyt Szrenicy[5]. Roztacza się stąd panorama na Góry Izerskie[2].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Halę Szrenicką przebiegają następujące szlaki[6]:
z Jakuszyc i dalej wokół Szrenicy jako Ścieżka nad Reglami do Przełęczy Karkonoskiej,
ze Świeradowa-Zdroju jako Główny Szlak Sudecki i dalej do Karpacza przez Kocioł Łomniczki,-
na przełęcz Okraj jako Droga Przyjaźni Polsko-Czeskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Maciej Gontarek, Andrzej Paczos, Ścieżka przyrodnicza na Szrenicę, Karkonoski Park Narodowy, s. 49-51.
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 76-78. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas: Dolny Śląsk - przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977 s. 234
- ↑ Jan Kwiatkowski: Klimat. W: Karkonosze polskie. Wrocław: Polska Akademia Nauk, 1985, s. 88-107. ISBN 83-04-01586-2.
- ↑ Hala Szrenicka. [w:] Narty.pl [on-line]. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-04-28].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-168-5.