Herb Rudnika nad Sanem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Rudnika nad Sanem
ilustracja
Typ herbu

miejski

Ostatnie zmiany

1988

Herb Rudnika nad Sanem – jeden z symboli miasta Rudnik nad Sanem i gminy Rudnik nad Sanem w postaci herbu[1].

Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Herb przedstawia na tarczy dwudzielnej w słup w polu heraldycznie prawym błękitnym złoty krzyż na barku podkowy, pod nią strzała w słup grotem w dół; w polu lewym czerwonym połowę złotego łososia w słup, głową ku górze a grzbietem ku środkowi tarczy. Nad tarczą złota korona inkrustowana kamieniami i zwieńczona krzyżem.

Godło herbowe jest złożeniem herbów szlacheckich dawnych właścicieli miasta: Hołobok rodu Lipnickich i Dołęga rodu Ulińskich.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Herb obowiązujący do 1988 roku.

Rudnik jako miasto prywatne aż do XIX wieku nie posiadał własnego herbu, używano herbu aktualnych właścicieli z dodanym napisem sigillum oppidum Rudnyk. Najstarsza zachowana pieczęć miejska, z drugiej połowy XVII wieku przedstawia herb Ciołek, z wizerunkiem byczka, którym pieczętował się ród Drzewickich. Od 1863 Rudnik jako miasto galicyjskie używał uproszczonego wariantu czteropolowego herbu Galicji i Lodomerii, z trzema złotymi koronami w pierwszym, tzw. „belką habsburską” w drugim oraz herbami księstw: oświęcimskiego i zatorskiego w polach trzecim i czwartym. W 1988 roku Rada Narodowa Miasta i Gminy ustanowiła nowy wzór herbu autorstwa Zofii i Zdzisława Chmielów[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr XVIII/2000 z dnia 30 czerwca 2000 r. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-01-18].
  2. Historia Herbu. Gmina i Miasto Rudnik nad Sanem. [dostęp 2013-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-06)]. (pol.).
  3. Uchwała nr XXIII/66/88 Rady Narodowej Miasta i Gminy Rudnik w sprawie ustanowienia herbu miasta Rudnik, Dziennik Urzędowy Województwa Tarnobrzeskiego, 20 maja 1988.