Hermann Heinemann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hermann Heinemann
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1928
Dortmund

Data i miejsce śmierci

15 listopada 2005
Iserlohn

Zawód, zajęcie

polityk, działacz związkowy

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1983–1984)

Partia

Socjaldemokratyczna Partia Niemiec

Odznaczenia
Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RFN

Hermann Heinemann (ur. 24 czerwca 1928 w Dortmundzie, zm. 15 listopada 2005 w Iserlohn[1]) – niemiecki polityk i działacz związkowy, od 1983 do 1984 poseł do Parlamentu Europejskiego, od 1985 do 1992 minister zdrowia, pracy i polityki społecznej w rządzie Nadrenii Północnej-Westfalii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po skończeniu szkoły podstawowej w 1942 przyuczał się do zawodu urzędnika bankowego. W czasie drugiej wojny światowej wcielony do wojska, do 1945 był jeńcem wojennym. Po wojnie powrócił do nauki zawodu, w 1953 ukończył też studium przy banku w Dortmundzie. Pracował jako urzędnik w kasie oszczędnościowej. Został etatowym działaczem związku zawodowego Gewerkschaft Öffentliche Dienste, Transport und Verkehr, od 1966 do 1971 jako dyrektor zarządzający w Dortmundzie[2]. Od 1971 do 1985 był dyrektorem zarządzającym kompleksu Westfalenhallen, kierował też radą nadzorczą centrum kardiologiczno-diabetologicznego.

W 1951 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec, kierował jej strukturami w Dortmundzie (1968–1974) i zachodniej części Westfalii (1974–1992). Od 1969 do 1971 zasiadał w dortmundzkiej radzie miejskiej[2]. Od marca 1983 do lipca 1984 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego I kadencji, gdzie zastąpił Willy’ego Brandta i wstąpił do frakcji socjalistycznej[3]. Od 1985 do 1992 należał do rządu Johannesa Raua w Nadrenii-Północnej Westfalii, odpowiadał w nim za zdrowie, pracę i politykę społeczną. Odszedł ze stanowiska po krytyce związanej z przyznaniem dużego publicznego wsparcia prywatnemu centrum mikroterapii EFMT w Bochum, nie ubiegał się też o reelekcję w wyborach partyjnych (później parlamentarne śledztwo oczyściło go z zarzutów)[1][4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotnie odznaczony Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec: Krzyżem Zasługi I Klasy (1982), Wielkim Krzyżem Zasługi (1987), Wielkim Krzyżem Zasługi z Gwiazdą (1990).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b SPD-Urgestein Hermann Heinemann ist verstorben. handelsblatt.com, 16 listopada 2005. [dostęp 2021-04-15]. (niem.).
  2. a b Hermann Heinemann. munzinger.de. [dostęp 2021-04-15]. (niem.).
  3. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-04-15].
  4. Franz Müntefering. taz.de, 9 listopada 1992. [dostęp 2021-04-15]. (niem.).