Hipoteza Feita-Thompsona
Hipoteza Feita–Thompsona – hipoteza dotycząca teorii liczb, zasugerowana przez Waltera Feita i Johna G. Thompsona. Hipoteza głosi, że nie istnieją różne od siebie liczby pierwsze p i q takie, że
- dzieli
Gdyby ta hipoteza była prawdziwa, znacznie uprościłaby ostatnią część dowodu twierdzenia Feita – Thompsona. Silniejsza hipoteza twierdząca, że te dwie liczby są zawsze względnie pierwsze, została obalona przez Stephensa[1] za pomocą kontrprzykładu p = 17 i q = 3313 (liczby posiadają wspólny dzielnik 2pq + 1 = 112643).
Zostało udowodnione, że hipoteza jest prawdziwa dla q = 2 (Stephens 1971[1]) oraz q = 3 (Le 2012[2]).
Testy prawdopodobieństwa sugerują, że „oczekiwana” liczba kontrprzykładów dla hipotezy Feita–Thompsona jest bliska 0, co sugeruje, że hipoteza może być prawdziwa.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b N.M. Stephens , On the Feit-Thompson Conjecture, American Mathematical Society, 1971 [dostęp 2024-03-30] (ang.).
- ↑ Maohua Le , A Dibisibility Problem Concerning Group Theory [online], Pure and Applied Mathematics Quarterly, 2012 [dostęp 2024-03-22] .