Hliniszcza Straczanskaje
54°51′52″N 26°20′18″E/54,864444 26,338333| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 54°51′52″N 26°20′18″E/54,864444 26,338333
| |
Hliniszcza Straczanskaje (biał. Глінішча Страчанскае; ros. Глинище Страченское, Gliniszcze Straczenskoje; hist.: pol. Gliniszcze, do 2014 biał. Глінішча, Hliniszcza; ros. Глинище, Gliniszcze[1]) – chutor na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Michaliszki, przy drodze republikańskiej R45.
Warunki naturalne
[edytuj | edytuj kod]Chutor położony jest nad Straczą, pomiędzy Naroczańskim Parkiem Narodowym a Rezerwatem Krajobrazowym Jeziora Soroczańskie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pod zaborami zaścianek, w II Rzeczypospolitej dwa zaścianki Gliniszcze I i II.
W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie zawilejskim/święciańskim. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.
Od 11 kwietnia 1922[2] leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie święciańskim, w gminie Świr[3].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Решение Островецкий райсовет 27 29.12.2014 О переименовании сельского населенного пункта Островецкого района Гродненской области. [dostęp 2023-07-28]. (ros.).
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gliniszcza (2), pow. święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 586.
- Mapa WIG Świr. [dostęp 2023-07-28]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-07-28]. (ros. • biał.).
