Przejdź do zawartości

Hoppe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb
Herb

Hoppeherb szlachecki[1][2].

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnem – na trzech zielonych pagórkach – chmiel kwitnący i pnący się w około trzech tyczek, z których dwie skrajne obarczone każda dudkiem. Nad hełmem w koronie dudek. Labry błękitne, podbite złotem[3].

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Nobitacja nadana Izraelowi Hoppe, burgrabiemu elbląskiemu 23.02.1637r. przez Władysława IV[2].

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych (herb własny)[4]:

Hoppe.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 188.
  2. a b S. J. Starykoń-Kasprzycki red.: Polska encyklopedja szlachecka. T. II. Warszawa: Instytut Kultury Historycznej, 1935, s. 200.
  3. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897-1906, s. 110.
  4. S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. VI. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1937, s. 88.