Hubert Berenbrinker

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hubert Berenbrinker
Ilustracja
Hubert Berenbrinker (2010)
Herb duchownego Omne quod spirat, laudet Dominium, Alleluja
Wszystko, co ma oddech, chwali Pana
Kraj działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1950
Verl

Biskup pomocniczy Paderborn
Okres sprawowania

2008–2020

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

11 lipca 1977

Nominacja biskupia

19 kwietnia 2008

Sakra biskupia

15 czerwca 2008

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 czerwca 2008

Miejscowość

Paderborn

Miejsce

Najświętszej Marii Panny i Świętych Liboriusza i Kiliana

Konsekrator

Hans-Josef Becker

Współkonsekratorzy

Manfred Grothe
Matthias König

Hubert Berenbrinker (ur. 7 lipca 1950 w Verl) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy Paderborn w latach 2008–2020, od 2020 biskup pomocniczy senior archdiecezji Paderborn.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Hubert Berenbrinker urodził się 7 lipca 1950 w Verl (Nadrenia Północna-Westfalia). Ukończył studia filozoficzne i teologiczne na Wydziale Teologicznym w Paderborn i na Uniwersytecie w Innsbrucku. Po ukończeniu do seminarium przyjął 11 lipca 1977 święcenia prezbiteratu.

Po święceniach pełnił następujące funkcję: 1977–1981: wikariusz parafii w Hagen; 1981–1983: wikariusz parafii w Löhne oraz kapelan ds. Młodzieży dekanatu Herford; 1983–1988: wikariusz parafii w Bünde-Holsen; 1988–1989: wikariusz parafii w Kirchlengern; 1989–2004: proboszcz parafii św. Piotra i Pawła w Siegen oraz dziekan (1994–1998) dekanatu Siegen; 1998–2004: dziekan regionalny regionu Siegerland-Südsauerland; 2001–2004: kierownik duszpasterstwa w Siegen-Süd; od 2001: kanonik Kapituły Metropolitalnej; 2004–2020: kierownik ds. Duszpasterstwa Archidiecezji Paderborn; od 2005: kapelan Jego Świątobliwości.

19 kwietnia 2008 papież Benedykt XVI prekonizował go biskupem pomocniczym archidiecezji Paderborn ze stolicą tytularną Panatoria[1]. Święcenia biskupie otrzymał 15 czerwca 2008 w katedrze Najświętszej Marii Panny i Świętych Liboriusza i Kiliana. Udzielił mu ich Hans-Josef Becker, arcybiskup metropolita Paderborn, w asyście biskupów pomocniczych; Manfred Grothe oraz Matthias König. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Omne quod spirat, laudet Dominium, Alleluja” (Wszystko, co ma oddech, chwali Pana). 21 września 2020 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego Paderborn[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NOMINA DI AUSILIARE DI PADERBORN (GERMANIA). vatican.va. [dostęp 2008-04-19]. (wł.).
  2. Rinuncia di Vescovo Ausiliare dell’Arcidiocesi di Paderborn (Germania). vatican.va. [dostęp 2020-09-21]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]