Hukowa Skała
Hukowa Skała – niezbyt wysoka (ok. 470 m n.p.m.) turnia skalna, zamykająca Pieniński Przełom Dunajca, na południowym zboczu Długiego Gronika (569 m), w Pieninkach, na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego (PPN)[1]. W tym miejscu 40-metrowa, niemal pionowa ściana opada do doliny Dunajca. Nazwa pochodzi od donośnego, głośnego echa odbijającego się od tutejszych skał. W czasie spływu Dunajcem dawni turyści dokonywali tradycyjnych wystrzałów z pistoletów, a nawet moździerzy. Anonimowy autor w 1880 pisał: „Tutaj to wyróżnia się Hukowa Skała, która się odznacza tym, że echo wystrzału dziewięć razy odbija się o grzbiety Pienin”[2].
Zbudowana jest z wapieni rogowcowych serii pienińskiej, a jej urwiska porasta grupa reliktowych sosen. W drugiej połowie XIX wieku nazwą Hukowa Skała określano również inne skały pod Bystrzykiem z drugiej strony Dunajca[2]. Po jej zachodniej stronie znajduje się Hukowa Dolinka. Z rzadkich w Polsce roślin na Hukowej Skale i w Hukowej Dolince występuje oman wąskolistny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, ISBN 83-87873-07-1.
- ↑ a b Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Archiwalne widoki góry w bibliotece Polona