INS Hetz (1990)
 „Hetz” w 2005 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1984 |
| Wodowanie |
październik 1990 |
 Izraelski Korpus Morski
| |
| Nazwa |
„Nirit” → „Hetz” |
| Wejście do służby |
luty 1991 |
| Los okrętu |
w służbie (2018) |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
pełna: 488 t |
| Długość |
61,7 metra |
| Szerokość |
7,6 m |
| Zanurzenie |
2,5 m |
| Napęd | |
| 4 silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 16 600 KM 4 śruby | |
| Prędkość |
31 węzłów |
| Zasięg |
3000 Mm przy prędkości 17 węzłów |
| Sensory | |
| radary Thomson-CSF TH-D 1040 Neptune, Elta EL/M-222 1 GM STGR | |
| Uzbrojenie | |
| 8 wyrzutni pocisków rakietowych Harpoon (2 x IV) 6 wyrzutni pocisków rakietowych Gabriel (6 x I) wyrzutnie rakiet plot. Barak 1 1 armata OTO Melara kal. 76 mm 2 działka plot. Oerlikon kal. 20 mm (2 x I) 2 lub 4 wkm kal. 12,7 mm CIWS Phalanx kal. 20 mm | |
| Załoga |
53 |
INS Hetz – izraelski kuter rakietowy z końca XX wieku, jedna z dziesięciu jednostek typu Sa’ar 4,5. Budowę okrętu rozpoczęto w 1984 roku w stoczni Israel Shipyards w Hajfie jako „Nirit”, a został zwodowany w październiku 1990 roku pod nazwą „Hetz”. Jednostka weszła do służby w Marynarce Wojennej Izraela w lutym 1991 roku. Okręt nadal znajduje się w składzie floty (stan na 2018 rok).
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]Kutry rakietowe typu Sa’ar 4,5 stanowiły powiększoną wersję jednostek typu Sa’ar 4[1]. Nowe okręty były dłuższe w celu zabrania powiększonego zestawu uzbrojenia[1].
INS[a] „Hetz” został zbudowany w stoczni Israel Shipyards w Hajfie[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1984 roku jako „Nirit”, został zwodowany w październiku 1990 roku i ukończony w ciągu kilku miesięcy, już pod nazwą „Hetz”[1][2].
Dane taktyczno-techniczne
[edytuj | edytuj kod]
Okręt jest kutrem rakietowym o długości całkowitej 61,7 metra, szerokości 7,6 metra i zanurzeniu 2,5 metra[1][3]. Jednostka ma gładkopokładowy kadłub, krótką nadbudówkę usytuowaną przed śródokręciem i wysoką wolną burtę[3]. Wyporność pełna wynosi 488 ton[2][4]. Siłownię okrętu stanowią cztery silniki wysokoprężne MTU 16V538 TB93 o łącznej mocy 16 600 KM, napędzające poprzez wały napędowe cztery śruby[2][4]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 31 węzłów[1][3]. Zasięg wynosi 3000 Mm przy prędkości 17 węzłów lub 1500 Mm przy 30 węzłach[1][2].
Główne uzbrojenie okrętu stanowią dwie czteroprowadnicowe wyrzutnie amerykańskich przeciwokrętowych pocisków rakietowych Harpoon, umieszczone bezpośrednio za nadbudówką[1][3]. Pocisk rozwija prędkość 0,9 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 227 kg, a maksymalny zasięg sięga 130 km[2][4]. Za wyrzutniami rakiet Harpoon umieszczono sześć pojedynczych wyrzutni izraelskich przeciwokrętowych pocisków rakietowych Gabriel Mark II[1][3]. Pocisk rozwija prędkość 0,7 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 75 kg, a maksymalny zasięg sięga 36 km[2][4]. Za nimi zamontowano pionowe wyrzutnie rakiet plot. Barak 1 (ośmioprowadnicowe kontenery na 16 lub 32 pociski) o zasięgu 10 km, prędkości 2 Ma i masie głowicy bojowej 22 kg[2][4].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składa się z umieszczonej na rufie w wieży pojedynczej armaty uniwersalnej OTO Melara kalibru 76 mm L/62[1][2]. Maksymalny kąt podniesienia lufy wynosi 85°, masa naboju 6 kg, donośność 16 000 metrów, a szybkostrzelność 85 strz./min[2][4]. Broń małokalibrową stanowią dwa pojedyncze działka plot. Oerlikon kal. 20 mm (o szybkostrzelności 900 strz./min i zasięgu 2000 m) i jedno podwójne lub poczwórne stanowisko wkm kal. 12,7 mm[2][4]. W części dziobowej umieszczono 6-lufowy system artyleryjski obrony bezpośredniej Phalanx Mark 15 kal. 20 mm[1][3]. Szybkostrzelność zestawu sięga 3000 strz./min, a zasięg 1500 m[2][4].
Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje m.in. radar nawigacyjny Thomson-CSF TH-D 1040 Neptune, radar kontroli ognia Elta EL/M-222 1 GM STGR i system rozpoznawczy Elisra NS 9003/5[2][4]. Na pokładzie umieszczono też wyrzutnie pocisków zakłóceń pasywnych Elbit Deseaver[3].
Załoga okrętu składa się z 53 oficerów, podoficerów i marynarzy[2][4].
Służba
[edytuj | edytuj kod]INS „Hetz” został wcielony do służby w Marynarce Wojennej Izraela w lutym 1991 roku[1][2]. Okręt nadal służy w izraelskiej flocie (stan na 2018 rok)[5].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ INS – Israeli Naval Ship – Okręt Marynarki Izraela.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Keith Faulkner: Jane’s Okręty Wojenne Przewodnik Encyklopedyczny. Poznań: Zysk i S-ka, 2004. ISBN 83-7298-588-X.
- Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
- Hetz. www.worldwarships.com. [dostęp 2018-05-21]. (ang.).
- Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2004-2005. London: Jane’s Information Group Ltd, 2004. ISBN 0-7106-2623-1. (ang.).
- Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2009-2010. London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.).